In selli dawwa un an selli zeit,” sawkt da Hah, “zayld's ksucht vadda fa Israel iahra sinda, avvah's vadda kenni kfunna, un aw fa Juda iahra sinda un's vadda kenni kfunna, veil ich selli leit fagebb es ich ivvahrich glost habb.
Ich binn nett am shvetza veyyich awl funn eich. Ich vays veah ich raus groofa habb. Avvah dee Shrift muss folfild vadda, ‘Deah vo mei broht est, deah drett uf mich mitt sei fees.’
Siddah es miah dee fashprechinga henn, leevi breedah, vella uns selvaht sauvah macha funn alles es unsah leib un geisht unsauvah macht. Un vella fassich gay geyyich folkummani heilichkeit mitt di furcht funn Gott.
Un miah bayda es da Gott funn fridda eich deich un deich heilich macht. Miah bayda es eah eiyah geisht, sayl un leib unshuldich hald am dawk vo unsah Hah Jesus Christus kumd.
Si henn zu du yusht mitt ess-sach un drinkes un alli sadda veshes, ausahlichi rools es ufketzt voahra yusht biss an di zeit vann da nei vayk rei gebrocht vatt.