Un's Vatt is flaysh vadda, un hott unnich uns glaybt. Miah henn sei hallichkeit ksenna, foll mitt gnawt un voahheit. Dess voah di hallichkeit fumm Faddah sei aynsishtah Sohn.
Jesus hott ksawt zu eem, “Voah ich so lang bei eich un diah doond mich alsnoch nett kenna, Philippus? Deah vo mich ksenna hott, hott da Faddah ksenna; favass sawksht du, ‘Veis uns da Faddah’?
Fa Gott, deah vo's licht kaysa hott fa sheina aus em dunkla, hott in unsah hatza ksheind fa uns es licht gevva funn di hallichkeit funn Gott im ksicht funn Jesus Christus.
Da Sohn is da glanz funn Gott sei hallichkeit, es gleichlich bild funn sei naduah, un eah haybt alles zammah mitt sei greftich Vatt. Vo eah unsah sinda rein gmacht katt hott bei sich selvaht, hott eah sich anna kokt uf di rechts seit funn demm vo alli macht hott im haychshta.
Si henn nohch ksucht fa broviahra ausfinna vann, un vass fa zeit es gmaynd voah bei em Geisht funn Christus vo in eena voah, vo eah's leides funn Christus foah-ksawt hott, un aw di hallichkeit vass nohch kumd.
No binn ich an sei fees kfalla fa een ohbayda. Avvah eah hott ksawt zu miah, “Sayn es du sell nett dusht! Ich binn en mitt-gnecht funn diah un aw funn dei breedah vo's zeiknis henn funn Jesus. Bayt Gott oh!” (Es zeiknis funn Jesus is da geisht funn broffetzeiyung.)