Fasell zayld's vatt fumm Hah zu eena sei: du dess un du sell, du dess un du sell, dee adning un selli adning, dee adning un selli adning, bissel do un bissel datt, bissel do un bissel datt— so es si gayn un falla hinnahsich, vadda vay gedu, shtolbahra in di fall un vadda kfanga.
So dess is vass da Awlmechtich Hah sawkt, “Gukket moll, ich layk en shtay in Zion en shtay es ausbroviaht is, en keshtlichah ekk-shtay es goot gegrund is; veah in een glawbt, brauch nee nett angsht havva.
Miah langa naus fa di vand vi di blinda, miah feela unsah vayk vi selli unni awwa. Am middawk shtolbahra miah vi an dushbah, unnich di shteika, sinn miah vi dohdi.
Fasell sawkt da Hah dess: “Ich zayl shtolbah-shtay fannich dee leit du, si zayla ivvah si shtolbahra, di feddah un iahra boova mitt-nannah; iahra nochbahra un freind vadda awl doht gmacht.”
Un favass nett? Veil si si nett ksucht henn deich da glawva, avvah es vann's gvest veah deich di verka fumm Ksetz. Si sinn ivvah da shtolbah-shtay kshtolbaht.