9 Ich bring nohch-kummashaft aus em Jakob, un aus em Juda en eahvah funn mei berga; mei groofeni leit zayla's land eahva, un mei gnechta zayla datt voona.
Oh diah leit funn Zion es in Jerusalem voonet. Diah zaylet nimmi heila. Vi gnaydich zayld eah sei vann diah roofet fa hilf! So kshvind es eah eich heaht, gebt eah eich andvat.
Ich habb nett hinna rumm kshvetzt, funn eiyets es es dunkel is; ich habb nett ksawt zumm Jakob sei nohch-kummashaft, ‘Suchet mich vo nix is.’ Ich binn da Hah un sawk di voahheit; ich sawk vass recht is.
Dess is vass da Hah sawkt: “An di zeit funn gnawt havvich diah andvat gevva, un am dawk funn di saylichkeit havvich diah kolfa. Ich zayl dich heeda un macha es du en bund bisht zu di leit, fa's land zrikk nemma, un's fadauva land fadayla unnich di eahvah.
Vann du roofsht fa hilf, dann loss awl dei abgettah diah helfa! Da vind zayld si awl fatt drawwa, en glennah ohften blohst si vekk. Avvah da mensh es in mich draut, zayld's land aykna, un mei heilichah berg eahva.”
No zayla awl dei leit gerecht sei, un si zayla's land aykna fa'immah. Si sinn da blansa es ich geblanst habb, di eahvet funn mei hend, so es ich fagleaht va.
Si zayla nimmi lengah heisah bauwa es anri drinn voona; si zayla nimmi blansa, un anri's essa. Di dawwa funn mei leit zayla sei vi di dawwa funn baym; mei leit zayla sich lang froiya mitt em sach es iahra hend macha.
An selli zeit zayl ich eich zammah geddahra un eich haym bringa. Ich gebb eich lohb un eah unnich awl di leit uf di eaht vann ich eiyah kfengnis vekk nemm fannich eiyah awwa.” So sawkt da Hah.
Un vann selli dawwa nett katzah gmacht veahra, dayda kenn mensha datt deich kumma. Avvah fa di sayk funn dee vo raus groofa sinn zayla selli dawwa katzah gmacht vadda.
So veit es es Effangaylium gayt sinn si geyyich Gott, un dess is fa eiyah goot. Avvah Gott hott si raus groofa, un hald si leeblich fa di sayk funn di foah-feddah,