Eb eah faddich voah bayda is di Rebekka raus kumma mitt en vassah-tsheah uf iahra shuldah. Iahra daett voah da Bethuel. Eah voah da boo fumm Abraham sei broodah da Nahor un sei fraw di Milka.
No hott da Jesoiya, em Amoz sei boo, vatt kshikt zumm Hiskia, un hott ksawt, “Dess is vass da Hah, da Gott funn Israel, sawkt, Ich habb dei gebayt keaht veyyich em Sanherib, da kaynich funn Assyria.
No habb ich mei sinda bekend zu diah, un habb mei shulda nett zu gedekt. Ich habb ksawt, “Ich bekenn mei ivvah-dreddes zumm Hah,” un du hosht di shuld funn mei sinda vekk gnumma. (Sela)
Oh diah leit funn Zion es in Jerusalem voonet. Diah zaylet nimmi heila. Vi gnaydich zayld eah sei vann diah roofet fa hilf! So kshvind es eah eich heaht, gebt eah eich andvat.
Di aylendicha un oahma zayla sucha fa vassah, avvah's is kens datt; iahra zunga sinn drukka mitt dasht. Avvah, ich da Hah, gebb eena andvat; ich, da Gott funn Israel, loss si nett nunnah.
No zaylet diah roofa, un da Hah gebt andvat, diah zaylet greisha fa hilf, un da Hah sawkt, ‘Do binn ich.’ Vann diah's yoch vekk doond unnich eich, un ufheahret di fingah naus shtrekka, un evil shvetza veyyich anri,
No hott eah ksawt zu mich, “Feich dich nett, Daniel. Fumm eahshta dawk es du dei meind uf gmacht hosht fa dess fashtay, un hosht dich gedaymeedicht fannich dei Gott, dann voahra dei vadda keaht. Ich binn kumma veil du selli vadda kfrohkt hosht.
Dess driddel dayl zayl ich deich's feiyah du, un's reinicha vi ma silvah shmelst un's reinich macht, un aw vi gold greinicht vatt. Si zayla mei nohma ohroofa, un ich gebb eena andvat. Ich zayl sawwa, ‘Si sinn mei leit,’ un si sawwa, ‘Da Hah is unsah Gott.’”
Vo si gebayda katt henn, hott da blatz kshiddeld vo si fasammeld voahra, un si voahra awl kfild mitt em Heilicha Geisht un henn sich nett kfeicht fa's Vatt Gottes fazayla.