fagesset nett es an selli zeit voahret diah vekk funn Christus. Diah voahret auslendah, un hend nett zu di kshlecht funn Israel keaht. Diah hend kenn dayl katt in di teshtamendah funn fashpreching, un voahret unni hofning un unni Gott in di veld.
dess is, di kinnah funn Israel. Zu eena heaht's fa ohgnumma sei es sei kinnah, un eah hott eena sei hallichkeit, un bund, un Ksetz, un Gottes-deensht, un fashprechinga gevva.
“Ich voah grisht fa ksucht sei, bei selli es nett kfrohkt henn fa mich. Ich habb alawbt fa kfunna sei bei selli es mich nett ksucht henn. Ich habb ksawt, ‘Do binn ich, do binn ich,’ zu en leit es mei nohma nett ohgroofa henn.
Leah dei zann aus uf di heida, selli es dich nett kenna, uf di leit es dei nohma nett ohbayda. Fa si henn da Jakob ufkfressa; si henn een folshtendich ufkfressa, un henn sei haymet un land fadauva.
Favass bisht du vi en mann es fashtaund is, vi en mechtichah mann es nett helfa kann? Du bisht do unnich uns, oh Hah, miah sinn kaysa bei deim nohma, du uns nett falossa!”
Oh Hah, vo du naus ganga bisht funn Seir, vo du aus em land Edom gloffa bisht, hott di eaht kshiddeld, di himla henn sich ausgleaht, di volka henn vassah runnah gleaht.
Dray dei oah, oh Gott, un heich mich ab; mach dei awwa uf un gukk an unsah dreebsawl un an di shtatt es dei nohma drawkt. Miah macha unsah gebayt zu diah nett veil miah gerecht sinn, avvah veil du bamhatzich bisht.
Oh Hah, heich uns ab; oh Hah, fagebb uns; oh Hah, nemm acht funn uns un du ebbes. Fa dei sayk, oh mei Gott, du's nett ab, veil dei shtatt un dei leit dei nohma drawwa.”