16 Avvah du bisht unsah Faddah; da Abraham vayst nix funn uns, un da Israel kend uns nett, doch, du bisht unsah Faddah, oh Hah, “Unsah Frei-Shtellah” is dei nohma funn lang zrikk.
Da Dawfit hott no da Hah glohbt fannich di gans fasamling, un hott ksawt, “Glohbt bisht du, oh Hah, da Gott funn unsah faddah Israel, un dess is fa'immah un fa'immah.
Fasell sawkt da Hah, deah es da Abraham saylich gmacht hott, zu di nohch-kummashaft fumm Jakob, “Da Jakob zayld sich nimmi shemma, un sei ksicht vatt nimmi blayich mitt shohm.
Feich dich nett, du veahmli Jakob, diah mennah funn Israel. Ich selvaht zayl diah helfa,” sawkt da Hah, dei Frei-Shtellah, da Heilich Gott funn Israel.
Dess is vass da Hah, es eich saylich macht, un es heilich is in Israel, sawkt— “Fa eiyah sayk habb ich ebbah noch Babylon kshikt, un habb di rikkel fabrocha es eich kfanga kohva henn. Di Babylonisha sinn difunn ganga, in di shiffah es si sich so kfroit henn drinn.
“Dess is vass da Hah sawkt— da Kaynich funn Israel, deah es saylich macht, da Awlmechtich Hah; Ich binn da eahsht un da letsht, unni mich hott's kenn Gott.
Dess is vass da Hah sawkt, deah es heilich is un es Israel gmacht hott: Veyyich di sacha es noch am kumma sinn, doond diah mich frohwa veyyich mei kinnah, adda miah sawwa vass zu du mitt mei hend?
Gukket zumm Abraham, eiyah faddah, un zu di Sara, dee es diah geboahra sind ditzu. Vo ich een groofa habb voah eah yusht aynah, avvah ich habb een ksaykend un een feel gmacht.
Fa deah es dich gmacht hott is dei mann, sei nohma is da Awlmechtich Hah. Eah is da Heilich Gott funn Israel, eah macht dich saylich, deah Gott funn di gans veld.
Du zaylsht di millich funn di heida sukla, un di brisht funn kaynicha. No zaylsht du vissa es ich, da Hah, dei Heiland binn, dei Frei-Shtellah, da Mechtich Gott fumm Jakob.
Sellah es sei hallichah oahm mitt graft kshikt hott fa am Mosi sei rechtsi hand sei, sellah es di vassahra kshpalda hott fannich eena, fa sich en ayvichah nohma macha,
Nimmand rooft dei nohma oh, adda broviaht hohld nemma funn diah; du hosht dei ksicht fashtekkeld funn uns un losht uns fagay in di macht funn unsah sinda.
Zu uns is en kind geboahra vadda, zu uns voah en sohn gevva; di macht fa uns roola zayld uf sei shuldahra roowa. Dess zayld sei nohma sei: Vundahboahrah Roht-Gevvah, Mechtichah Gott, Ayvichah Faddah, Evvahshtah Fridda-Machah.
Ich selvaht habb ksawt: ‘Vi froh veah ich fa dich eahra unnich mei kinnah, un diah en leeblich land gevva, di shensht eahbshaft unnich awl di lendah. Ich habb gedenkt du daytsht mich “Leevah Faddah” haysa, un nett vekk drayya funn miah nohch kumma.
Si zayla heila vi si kumma; si zayla bayda vi ich si zrikk bring. Ich fiah si nayvich em frish vassah, uf en gladdi pawt vo si nett shtolbahra, fa ich binn da faddah funn Israel, un da Ephraim is mei eahsht-geboahranah.
Doch, di Kinnah-Israel zayla sei vi da sand am say nohch, si kenna nett gmessa adda gezayld sei. Vo's ksawt voah zu eena, ‘Diah sind nett mei leit,’ zayld's ksawt sei zu eena, ‘Diah sind di kinnah fumm Levendicha Gott.’
“En sohn gebt seim faddah eah, un en gnecht eaht sei meishtah. Vann ich en faddah binn, dann vo is mei eah? Vann ich en meishtah binn, veah feicht sich veyyich miah?” sawkt da Awlmechtich Hah. “Es is eich, diah preeshtah, es mei nohma fa'achta. Avvah diah sawwet, ‘Vi henn miah dei nohma fa'acht?’
Is dess da vayk es diah da Hah zrikk betzawlet, diah dummi un unkshikti leit? Is eah nett eiyah Faddah un eiyah Hah, deah es eich gmacht hott un ufketzt hott?