10 Gaynd deich, gaynd deich di doahra! Rishtet da vayk fa di leit. Bauwet da vayk, bauwet da vayk, nemmet di shtay ab. Hayvet da flag uf ivvah di leit.
Un's zayld zu kumma in sellah dawk, es di Vatzel fumm Jesse raus shtayt es en zaycha zu di leit, un di heida zayla sich zu eem gevva, un sei roo-blatz zayld hallich sei.
Eah zayld en zaycha ufshtella fa di heida, un zayld di fayawkta funn Israel zammah bringa; eah zayld di leit funn Juda zammah samla es ausnannah kshtroit sinn funn di fiah ekka funn di eaht.
Awl diah leit funn di veld, diah es uf di eaht voonet, vann en sign uf gedu vatt uf di berga, dann saynet diah si. Vann en blohs-hann blohst, dann heahret diah's.
In sellem dawk zayld en vayk sei funn Egypta zu Assyria. Di leit funn Assyrian kumma zu Egypta un di Egyptah gayn zu Assyria. Di Egyptah un di leit funn Assyria zayla Gott mitt-nannah deena.
In sellem dawk zayld dess leet ksunga sei in Juda: “Miah henn en shteiki shtatt. Gott shteld di innahlicha un ausahra vanda uf, fa leit aus di kfoah halda.
Es zayld en grohsah vayk datt sei, un eah zayld da Heilich Vayk kaysa sei. Nimmand unreines dauf datt druff gay, da vayk is yusht fa sei leit; selli unni veisheit lawfa nett druff.
Falosset Babylon, shpringet funn di Chaldayah! Greishet dess naus mitt frayt un losset's vissa. Shikket's vatt naus zu's end funn di eaht, un sawwet, “Da Hah hott sei gnecht da Jakob frei-kshteld.”
Dess is vass Gott da Hah sawkt: “Gukk moll, ich hayb mei hand naus zu di Heida, un gebb en zaycha zu di leit; si zayla eiyah boova drawwa in iahra eahm, un eiyah mayt uf iahra shuldahra.
Dei doahra bleiva immah uf, si vadda nett zu gmacht dawk un nacht, so es di heida iahra reich sach zu diah gebrocht vatt, un iahra kaynicha kumma aynah noch em anra.
Unfashtand soll nimmi keaht sei in deim land, un aw nimmi funn fadauves un faveeshtes. Du zaylsht dei mavvahra ‘Saylichkeit’ haysa un dei doahra ‘Lohb’.
Ich zayl en zaycha unnich si setza, un selli es ivvahrich sinn, zu di heida-lendah shikka—zu Tharsis, zu Phul un Lud (goodi bow-sheesah), zu Thubal un Javan, un zu di islands es veit ab es noch nett keaht henn funn miah un mei hallichkeit. Si zayla mei hallichkeit vissa lossa unnich di heida.
Doch mei leit henn mich fagessa; si brenna insens zu iahra falshi gettah, gettah es si macha shtolbahra in iahra vayya un uf iahra aldi pawda. Si sinn ab fumm vayk kumma, un lawfa vo kenn vayk is.
Shtellet en sign-pohl uf es da vayk veist noch Zion, fabutzet eich, un fasaumet eich nett! Fa ich zayl evil bringa funn di natt, en shreklich fadauves zayld kumma.”
“Mensha-kind, veil Tyrus ksawt hott veyyich Jerusalem, ‘Aha! Es doah funn di leit is nunnah gebrocha, un's is nau uf gmacht zu miah; so zayl ich reich vadda, veil Jerusalem fadauva datt leit,’