Fasell sawkt da Hah, da Awlmechtich Hah, sellah Awlmechtich funn Israel: “Ich zayl mei zann veisa geyyich eich, mei feinda, un diah es geyyich mich shaffet, betzawl ich zrikk.
Da Awlmechtich Hah zayld en dawk havva, vo eah geyyich awl di hohcha un shtolsa is, geyyich alli-ebbah es sich ufblohst. Si zayla niddah gebrocht vadda.
Un eah shlukt da doht uf fa'immah. Gott da Hah zayld's awwa-vassah ab butza funn alli ksichtah, un nemd da shohm vekk funn awl sei leit uf di eaht. Da Hah hott kshvetzt.
Da Hah is zannich mitt awl di heida, un sei zann is geyyich awl iahra greeks-leit. Eah zayld si folshtendich umbringa, un gebt si ivvah fa kshlachta sei.
Dess is vass da Hah sawkt: “An di zeit funn gnawt havvich diah andvat gevva, un am dawk funn di saylichkeit havvich diah kolfa. Ich zayl dich heeda un macha es du en bund bisht zu di leit, fa's land zrikk nemma, un's fadauva land fadayla unnich di eahvah.
Is sell di satt fashtes es miah kfellich sei soll? Is es yusht en dawk es en mensh sich daymeedicha dutt? Dutt ebbah yusht sei kobb nunnah beeya vi en shtengel, un dutt sekk-glaydah un esh unnich sich? Is sell vass diah en fasht hayset, un en dawk es da Hah ohnemma soll?
Fremdi zayla dei mavvahra ufbauwa, un iahra kaynicha zayla dich deena. In meim zann habb ich dich kshlauwa, avvah in mei gnawt veis ich diah bamhatzichkeit.
Vann diah dess saynet, vatt eiyah hatz fraylich, un eiyah gnocha zayla vaxa vi's graws; no vatt's vissa gmacht es em Hah sei hand bei sei gnechta is, avvah sei zann is geyyich sei feinda.
Di yunga mayt zayla dansa un froh sei, di yunga boova un aldi aw. Ich dray iahra heiles zu frayt, un draysht si un mach si fraylich in blatz funn bedreebt.
Avvah sellah dawk heaht zu Gott da Awlmechtich Hah, da dawk es eah zrikk betzawld, da dawk es eah sei feinda shtrohft. Sei shvatt frest biss es satt is, biss es nimmi dashtich is fa bloot. Fa Gott, da Awlmechtich Hah, macht en shlacht-opfah im land funn di natt, beim Euphrates Revvah.
Avvah fa mich, ich binn foll graft, foll mitt em Geisht fumm Hah. Ich binn foll graft un eahnshtlich es recht gricht vatt, so es ich raus bringa kann zumm Jakob veyyich sei ivvah-dreddes, un zu Israel veyyich iahra sind.
Fa eah sawkt, “An di recht zeit habb ich dich keaht, un im dawk funn di saylichkeit habb ich diah kolfa.” Gukket moll, nau is di zeit funn gnawt; nau is da dawk funn saylichkeit.
veil si uns shtobba vella breddicha zu di Heida so es si saylich vadda kenna. Sellah vayk sinn si immah am iahra sinda uf filla, un Gottes zann is am uf si kumma biss an's end.