15 Di voahheit kann nett kfunna sei, un deah es funn evil drayt, dutt sich selvaht in di kfoah. Da Hah hott gegukt, un's hott eem nett kfalla es nimmand may sei recht greeya kann.
Vo see moll ivvah iahra dreebsawl voah, hott da Dawfit see ruff gebrocht an sei haus un see is sei fraw vadda. No hott see en kind katt bei eem. Avvah dee sach es da Dawfit gedu hott voah evil zumm Hah.
Vo da Jehu raus zu seim meishtah sei gnechta kumma is, henn si een kfrohkt, “Is alles awlrecht? Favass is deah farukt mann zu diah kumma?” Da Jehu hott ksawt zu eena, “Diah kennet deah kall un sei kshvetz.”
Doch, da Hah voah nett villing fa's haus fumm Dawfit fadauva, veil eah en bund gmacht katt hott mitt em Dawfit un eem fashprocha hott es ayns funn sei nohch-kummashaft soll's licht drawwa fa'immah.
'Sis kenn voahheit in iahra maul, in iahra hatza vella si yusht nunnah reisa. Iahra hals is en grawb es uf is, un mitt iahra zung doon si yusht glatt shvetza.
Gukk yusht moll, di shtandhaftich shtatt is vadda vi en huah! Si hott als leit iahra recht gevva, un iahra leit voahra gerecht, avvah nau dreiva si maddahrei.
so es si di evvahsht-hand greeya kenna funn vitt-veivah un kinnah unni eldahra, un so es selli in noht iahra recht nett greeya, un di oahma funn mei leit iahra recht faliahra.
selli es macha es ebbah shuldich is bei iahra vatt, selli es en fall setza fa sellah es gricht vatt am doah, selli es falshi zeiya gevva fa ebbah sei recht vekk nemma.
“Heichet dess ab, diah leit fumm Jakob, diah es Israel kaysa sind, un es kummet fumm Juda sei nohch-kummashaft; diah es shveahret im nohma fumm Hah, un es baydet zumm Gott funn Israel, avvah nett in voahheit un gerechtichkeit.
Nimmand is eahlich veyyich leit iahra recht, un nimmand bringd sei ayya sach eahlich foah. Si falossa sich uf leit fashtatzt macha un uf leeya, si shteahra mitt druvvel un enda mitt sinda.
So mach ich aus vi si zu shtrohfa, un bring uf si sell es si sich feicha diveyya. Fa vo ich groofa habb, hott nimmand andvat gevva, un vo ich kshvetzt habb, hott nimmand abkeicht. Si henn evil gedu fannich mei awwa un henn ausgmacht fa du vass miah nett kfellich voah.”
‘Da Hah hott dich eiksetzt fa en preeshtah sei in blatz fumm Joiada, un du bisht nau da evvahsht im Hah sei haus. Du bisht's shuldich fa alli naddishah mensh es ohlost eah veah en preeshtah fesht macha im shtokk mitt en eisichah kallah um sei hals rumm.
Fasell, sawk zu eena, ‘Dess is es folk es di shtimm fumm Hah iahra Gott nett keicht hott, un es sei shtrohf nett ohgnumma hott. Di voahheit is kshtauva, un is nimmi uf iahra leftz.
Di dawwa funn shtrohf sinn do; di zeit fa betzawla is do. Israel soll dess vissa. Veil eiyah sinda so feel sinn, un eiyah hass so grohs is, dann is da brofayt fanumma es en nah, un da geishtlich mann es farukt.
Di gettlicha leit sinn awl fatt in demm land, 'sis nett ay ufrichtichah mensh ivvahrich. Alli-ebbah is am voahra fa ebbah doht macha, alli-ebbah is am sei broodah hunda mitt en fall.
No henn di Yudda ksawt zu eem, “Nau vissa miah es du en baysah geisht hosht. Da Abraham is kshtauva un aw di brofayda, un du sawksht, ‘Vann ebbah mei vadda hald zayld eah nee nett shtauva.’
Vo da Paulus am so shvetza voah fa sich selvaht, hott da Festus ksawt mitt en laudi shtimm, “Paulus, du bisht nayvich diah selvaht. Du hosht so feel lanning es du am dei meind faliahra bisht.”