Ich habb gepiffa vi en shvalma un en vassah-fokkel, un habb gyammaht vi en daddel-daub; mei awwa voahra shvach vi ich nuff gegukt habb. Ich binn gedruvveld, oh Hah, helf miah!”
Dei kinnah sinn ummechtich, si leiya am ekk funn alli shtrohs vi en hash es kfanga is in en net. Si sinn foll mitt em zann fumm Hah un em zank funn deim Gott.
Di leit iahra recht is zrikk gedrivva, un gerechtichkeit is veit vekk; di voahheit hott kshtolbaht in di shtrohsa, un ufrichtichkeit kann nett nei gay.
Da vayk funn fridda doon si nett kenna, di leit iahra recht is nett in iahra pawda; si henn iahra pawda grumm gmacht, un veah-evvah es druff lawft, kann nett fridda havva.
So di leit iahra recht is veit vekk funn uns, un gerechtichkeit langd uns nett. Miah gukka fa gerechtichkeit, avvah alles is dunkel, fa helling, avvah miah lawfa im deefa shadda.
Oh, ich vott mei kobb veah en vassah-brunna, un mei awwa en vassah-shpring funn awwa-vassah, so es ich heila kend dawk un nacht fa mei leit es doht gmacht voahra!
Si roofa nett zu miah mitt ufrichtichi hatza, avvah si yammahra uf iahra beddah. Si kumma zammah fa frucht un neiyah vei, avvah drayya sich vekk funn miah.