“Si henn mich kshlauwa,” zaylsht du sawwa, “avvah's dutt mich nett vay; si henn mich geglobt, avvah ich feel's nett. Vann zayl ich ufvekka so es ich noch en drink havva kann?”
Si shpeela grohsi un glenni harfa, mitt tambourines un peifa, diveil es si vei drinka an iahra grohsi ess-feshta; avvah si bekimmahra sich nix um vass da Hah gedu hott, un fa'achta di eahvet funn sei hend.
Si henn ksawt, “Kummet, vella ausmacha vass miah du vella geyyich da Jeremia. Es zayla immah preeshtah sei fa uns lanna, mennah mitt veisheit fa uns roht gevva un brofayda fa Gott sei vadda sawwa. Vella een fanga bei sei aykni vadda fadrayya, un vella een nimmi abheicha.”
Heichet zu dee vadda, diah feddi kee funn Basan es uf em Berg funn Samaria sind, diah veibsleit es di oahma un selli in noht nunnah dreddet, un sawwet zu eiyah mennah, “Bringet uns vei zu drinka!”
Diah sellet avvah acht gevva, es diah nett ufgnomma vaddet mitt fressa un saufahrei, un mitt di sacha funn dee veld, so es eiyah hatza unbekimmaht vadda, un sellah dawk unfahoft uf eich kumd.
Vann ich kfochta habb mitt vildi diahra in Ephesus yusht fa menshlichi uahsacha, vass goot dutt sell miah? Vann di dohda nett uf shtayn, “Losset uns essa un drinka, fa meiya sinn miah doht.”
En bishof es Gott sei eahvet dutt muss aynah sei es unshuldich is in alli sacha: nett dikk-kebbich un zannich, kenn siffah; aynah es nett druff shlakt, un nett greedich un uneahlich is.