Feel leit zayla kumma un sawwa, “Kummet, vella nuff uf da berg fumm Hah gay, an's haus fumm Gott fumm Jakob. Eah zayld uns sei vayya lanna, so es miah in sei pawda lawfa kenna.” Es ksetz zayld naus gay funn Zion, un em Hah sei vatt funn Jerusalem.
Si frohwa, “Veah maynd eah es eah am lanna is? Veah vill eah dess vatt fashtay macha? Zu kinnah es nimmi millich drinka, zu selli es yusht vekk gnumma sinn funn di brusht?
Gott da Hah hott miah di zung gevva funn selli es gland sinn, fa vissa vels vatt es selli helft es matt sinn. Eah vekt mich uf alli meiya, eah vekt mei oah uf fa heahra vi aynah es am lanna is.
Diah zaylet naus gay mitt frayt, un kfiaht sei mitt fridda; di berga un hivla zayla singa fannich eich, un awl di baym im feld shlauwa iahra hend zammah.
Fa dess is vass da Hah sawkt: “Gukket moll, ich gebb iahra fridda vi en revvah, un di hallichkeit funn di heida vi en grikk am ivvah-lawfa; see feedaht eich an di brusht, drawkt eich in di eahm, un blotzt eich uf iahra gnee.
En mann zayld nimmi sei nochbah adda sei broodah lanna, un sawwa, ‘Lann da Hah kenna,’ fa si zayla mich awl kenna, fumm glenshta zumm grayshta,” sawkt da Hah, “veil ich iahra ungettlichkeit fagebb un nee nimmi an iahra sinda denk.”
Ich mach en bund funn fridda mitt eena, un mach's land frei funn vildi diahra, so es si in di vildahnis voona kenna un in di busha shlohfa kenna unni kfoah.
Ich zayl en bund funn fridda macha mitt eena, un dess zayld en ayvich bund sei. Ich zayl si ufhokka im land un si fameahra, un zayl mei tempel unnich si setza fa'immah.
In sellem dawk zayl ich en bund macha fa si, mitt di diahra fumm feld un di fekkel in di luft, un mitt selli es uf em bodda anna gradla. Ich nemm da bow, di shvatt un greek gans aus em land, so es si awl anna leiya kenna unni kfoah.
Feel heida kumma bei un sawwa, “Kummet, vella nuff an da berg fumm Hah gay, an's Haus fumm Jakob sei Gott, so es eah uns land veyyich sei vayya, un so es miah in sei pawt lawfa kenna.” Es ksetz zayld naus gay funn Zion, un em Hah sei vatt funn Jerusalem.
Em Ephraim sei nohch-kummashaft vadda vi mechtichi mennah, un iahra hatza zayla fraylich vadda vi funn vei. Iahra kinnah zayla dess sayna un sich froiya, un iahra hatza zayla froh sei deich da Hah.
Un Jesus hott ksawt zu eem, “Ksaykend bisht du Simon, da sohn fumm Jona! Flaysh un bloot hott dess nett gvissa zu diah, avvah mei Faddah vo im Himmel is.
Ich habb eich dee sacha ksawt so es diah fridda havva sellet deich mich. In di veld zaylet diah dreebsawl havva, avvah froiyet eich, ich binn di veld ivvah-kumma.”
Dess is es bund es ich macha zayl mitt em haus funn Israel noch selli dawwa, sawkt da Hah: Ich zayl mei Ksetz in iahra meind du un's uf iahra hatza shreiva. Ich zayl iahra Gott sei un si zayla mei leit sei.
Un di salbung es diah grikt hend funn eem bleibt in eich, un diah brauchet nimmand havva fa eich lanna. Avvah vi sei salbung eich gland hott veyyich alli sacha, so is si voah un leekt nett; un vi sei salbung eich gland hott, so bleivet in eem.