20 Di kinnah es geboahra voahra diveil es du keild hosht, zayla noch sawwa es du's heahsht, ‘Deah blatz is zu glay fa uns, gebb uns may blatz fa drinn voona.’
Fa vann eah sei kinnah saynd um sich rumm, di eahvet funn mei hend, dann doon si mei nohma heilich halda. Si gevva eah zumm Heilicha fumm Jakob, un firchta da Gott funn Israel.
Da Hah zayld Zion drayshta, un zayld bamhatzich sei zu iahra veeshti bletz; eah macht iahra vildahnis vi Eden, un iahra drukka land vi em Hah sei goahra. Frayt un fraylichkeit vatt kfunna datt, un aw dankboahkeit un di yacht funn singes.
Doch, di Kinnah-Israel zayla sei vi da sand am say nohch, si kenna nett gmessa adda gezayld sei. Vo's ksawt voah zu eena, ‘Diah sind nett mei leit,’ zayld's ksawt sei zu eena, ‘Diah sind di kinnah fumm Levendicha Gott.’
Ich zayl si zrikk bringa funn Egypta, un ich sammel si zammah funn Assyria. Ich bring si in di lendah funn Gilead un Lebanon, un's zayld nett genunk blatz datt sei fa si.
Un denket nett unnich nannah es diah gerecht sind veil diah sawwa kennet, ‘Miah sinn fumm Abraham sei nohch-kummashaft.’ Ich sawk eich, Gott kann nohch-kummashaft macha fa da Abraham aus dee shtay.