15 “Kann en maemm iahra kind fagessa an iahra brusht, un nett bamhatzich sei zu's kind es see geboahra hott? Even vann see's fagessa mecht, ich fagess dich nett!
Da Hah zayld bamhatzich sei zumm Jakob; eah nemd Israel viddah es sei aykni leit, un setzt si in iahra ayya land. Fremdi gayn zammah mitt eena un macha sich ayns mitt em haus fumm Jakob.
Di berga mechta kshiddeld vadda, un di hivla vekk gnumma sei, doch mei shtandhaftichi-leevi fa dich vatt nett kshiddeld, un mei bund funn fridda vekk gnumma,” sawkt da Hah, es bamhatzich is zu diah.
Is nett da Ephraim mei leeblich kind, es kind es ich blesiah habb drinn? Ich shvetz oft geyyich een, avvah doch denk ich an een. Fasell dutt mei hatz een falanga, un ich zayl bamhatzich sei zu eem,” sawkt da Hah.
Di hend funn bamhatzichi veibsleit henn missa iahra aykni kinnah kocha; dess is iahra ess-sach vadda, vo dess aylend uf di dochtah funn mei leit kumma is.
Even di velf gevva iahra brusht, so es iahra yungi sukla kenna. Avvah di dochtah funn mei leit is unbamhatzich vadda, vi en ostrich zu iahra yungi in di vildahnis.
“Si zayla mei leit sei,” sawkt da Awlmechtich Hah, “im dawk es ich mei keshtlich shtoft risht. Un ich zayl bamhatzich sei zu eena vi en mann bamhatzich is zu sei boo es een deend.
So dann, vann diah vo sindlich sind, visset vi goodi kshenkah zu eiyah kinnah gevva, vi feel may dutt eiyah Faddah im Himmel goodi sacha gevva zu denna vo een frohwa.