6 “Ich, da Hah, habb dich groofa in gerechtichkeit; ich hayb dich bei dei hand un heet dich. Ich mach dich en bund fa di leit, un en licht zu di heida,
Veah hott deah ufkshtatt funn di east, un rooft een in gerechtichkeit fa een deena? Eah drayt di heida ivvah zu eem, un macht een meishtah ivvah kaynicha. Eah macht si vi shtawb mitt sei shvatt un vi vind-gedrivva shprau mitt sei bow.
“Gukket moll, do is mei gnecht, deah es ich ufshtay difoah un fashteik, mei raus-groofanah, deah es ich frayt habb drinn. Ich habb mei Geisht uf een gedu; eah zayld recht richtes zu di heida bringa.
Avvah nau, dess is vass da Hah sawkt, deah es dich kshaffa hott, oh Jakob, deah es dich gmacht hott, oh Israel: “Feich dich nett, fa ich habb dich frei gmacht; ich habb dich groofa bei deim nohma, du bisht mei.
“Dess is vass da Hah sawkt zumm Cyrus, sei ksalbdah, deah es ich gnumma habb bei sei rechtsi hand, so es eah di heida-lendah ivvah-nemd fannich eem, un di kaynicha iahra greeks-ksha nemd funn eena, so es di deahra uf sinn fannich eem, un di doahra nett zu sinn:
Ich habb een (da Cyrus) uf gvekt fa mei gerechtichkeit veisa; ich mach awl sei vayya ayva. Eah zayld mei shtatt bauwa, un mei kfangani frei macha, avvah eah grikt nix un vatt nett betzawld difoah;” so sawkt da Awlmechtich Hah.
Eah sawkt: “Es is zu leicht en ding es du mei gnecht sei solsht fa di shtamma fumm Jakob zammah bringa, un di leit funn Israel zrikk bringa es ich kalda habb. Ich zayl dich aw en licht macha zu di Heida, so es du mei saylichkeit zu di endah funn di eaht bringsht.”
Dess is vass da Hah sawkt: “An di zeit funn gnawt havvich diah andvat gevva, un am dawk funn di saylichkeit havvich diah kolfa. Ich zayl dich heeda un macha es du en bund bisht zu di leit, fa's land zrikk nemma, un's fadauva land fadayla unnich di eahvah.
Un's kumd zu vann si da vayk funn mei leit recht lanna, un lanna fa shveahra bei meim nohma, un sawwa, ‘So voah es da Hah laybt,’ grawt vi si eahshtah mei leit gland henn fa shveahra zumm abgott Baal—no zayla si viddah ufgebaut vadda unnich mei leit.
Jesus hott no viddah kshvetzt zu di leit, un hott ksawt, “Ich binn's licht funn di veld; deah vo miah nohch kumd lawft nett im dunkla, avvah eah zayld's licht fumm layva havva.”
Dess is veil da Hah uns en gebott gevva hott un ksawt hott, ‘Ich habb dich foah-ksetzt fa en licht sei zu di Heida, es du di saylichkeit an's end funn di eaht bringsht.’”
Da Abraham hott eem en zeyyadel funn alles gevva. Am eahshta, sei nohma maynd, “Kaynich funn gerechtichkeit,” un eah voah aw kaynich funn Salem, sell maynd, “Kaynich funn fridda.”
So en hohchen-preeshtah is vass miah braucha; aynah es heilich, unshuldich un unni faylah is; aynah es vekk ksetzt is funn sindah un vo uf kohva is ovvich di himla.
Avvah nau hott Jesus en bessahrah deensht grikt, aynah es grawt so feel bessah is es da nei bund is ivvah da ald. Da nei bund is deah vo eah da middel-mann is zvishich Gott un mensha, un en bund vo gegrund is uf bessahri fashprechinga.
Fasell is eah da middel-mann fumm neiya bund, so es selli vo raus groofa sinn, di ayvich eahbshaft greeya kenna es fashprocha voah. Dess is meeklich veil sei doht blatz gnumma hott fa selli frei macha es ksindicht henn unnich em eahshta bund.
Avvah diah sind en raus groofa kshlecht, en kaynichi preeshtahshaft, en heilich folk, en leit es zu Gott heaht, so es diah di vundahboahra sacha sawwa sellet veyyich eem, deah vo eich aus em dunkla groofa hott in sei vundahboahri helling.