Oh unsah Gott, hosht du nett di leit funn demm land ausgedrivva fannich dei leit Israel, un hosht's gevva zu di nohch-kummashaft funn deim freind, da Abraham, fa'immah?
Da Hah zayld bamhatzich sei zumm Jakob; eah nemd Israel viddah es sei aykni leit, un setzt si in iahra ayya land. Fremdi gayn zammah mitt eena un macha sich ayns mitt em haus fumm Jakob.
Fasell sawkt da Hah, deah es da Abraham saylich gmacht hott, zu di nohch-kummashaft fumm Jakob, “Da Jakob zayld sich nimmi shemma, un sei ksicht vatt nimmi blayich mitt shohm.
“Gukket moll, do is mei gnecht, deah es ich ufshtay difoah un fashteik, mei raus-groofanah, deah es ich frayt habb drinn. Ich habb mei Geisht uf een gedu; eah zayld recht richtes zu di heida bringa.
Veah is so blind es mei gnecht is, un so dawb es da gebodda-drawwah es ich shikk? Veah is so blind es sellah es miah draut, adda so blind es em Hah sei gnecht is?
Avvah nau, dess is vass da Hah sawkt, deah es dich kshaffa hott, oh Jakob, deah es dich gmacht hott, oh Israel: “Feich dich nett, fa ich habb dich frei gmacht; ich habb dich groofa bei deim nohma, du bisht mei.
“Diah sind mei zeiknisa,” sawkt da Hah, “un mei gnecht es ich raus glaysa habb. Dess is so es diah vissa kennet, miah glawva kennet, un fashtay kennet es ich een binn. Eb ich, voah kenn gott gmacht, un's zayld kennah sei noch miah.
Fa di sayk fumm Jakob mei gnecht, un Israel es ich raus glaysa habb, dann roof ich dich bei deim nohma, un gebb diah en nohma mitt grohsi eah. Ich du dess even vann du mich nett kensht.
Gukket zumm Abraham, eiyah faddah, un zu di Sara, dee es diah geboahra sind ditzu. Vo ich een groofa habb voah eah yusht aynah, avvah ich habb een ksaykend un een feel gmacht.
Avvah du bisht unsah Faddah; da Abraham vayst nix funn uns, un da Israel kend uns nett, doch, du bisht unsah Faddah, oh Hah, “Unsah Frei-Shtellah” is dei nohma funn lang zrikk.
“Hosht du nett acht katt es di leit am sawwa sinn es da Hah di zvay kshlechtah vekk kshtohsa hott es eah raus groofa katt hott? Fasell fa'achta si mei leit un nemma si nimmi es en folk.
“Ich habb eich leeb,” sawkt da Hah. “Avvah diah frohwet, ‘Vi kenna miah sayna es du uns leeb hosht?’ Voah nett da Jakob em Esau sei broodah?” sawkt da Hah. “Doch habb ich da Jakob leeb katt,
Un denket nett unnich nannah es diah gerecht sind veil diah sawwa kennet, ‘Miah sinn fumm Abraham sei nohch-kummashaft.’ Ich sawk eich, Gott kann nohch-kummashaft macha fa da Abraham aus dee shtay.
Favass voah dann's Ksetz gevva? Es voah ditzu gedu veyyich sinda, biss sellah sohma kumma sett vass es fashprocha voah ditzu. Es Ksetz is ausgevva vadda bei engel deich di hand funn en middel-mann.
Un doch hott eah eiyah foah-feddah ohgnumma un hott si leeb katt. Un eah hott eich, iahra nohch-kummashaft, raus glaysa ovvich awl di heida, so vi's is heit.
No is di Shrift voah kumma vo sawkt, “Da Abraham hott Gott geglawbt, un's voah eem gevva fa gerecht gezayld sei,” un eah voah da freind funn Gott kaysa.