17 Es voah geviss fa mei goot, es es miah so bang voah. Du hosht mei sayl hatzlich ohgnumma, so es see nett fadauva gayt. Du hosht awl mei sinda hinnich dei bukkel gedu.
Avvah du, oh Gott, zaylsht di gottlohsa in's deefsht grawb shtohsa. Bloot-fageesah un falshi mennah zayla nett dihelft funn iahra dawwa auslayva. Ich avvah, du mei fadrauwa in dich.
Vass kann ich sawwa? Eah hott kshvetzt zu miah, un eah selvaht hott dess gedu, ich lawf daymeedich di ivvahricha funn mei yoahra, veil mei sayl biddah is.
En mann zayld nimmi sei nochbah adda sei broodah lanna, un sawwa, ‘Lann da Hah kenna,’ fa si zayla mich awl kenna, fumm glenshta zumm grayshta,” sawkt da Hah, “veil ich iahra ungettlichkeit fagebb un nee nimmi an iahra sinda denk.”
Ich binn nunnah ganga biss unna an di berga. Di eaht iahra rikkel henn mich eikshpatt fa'immah. Avvah du, oh Hah, mei Gott, hosht mich levendich aus demm deef loch kfiaht.