In sellah dawk zayld's ksawt vadda, “Dess is geviss unsah Gott; miah henn eem gedraut, un eah hott uns saylich gmacht. Dess is da Hah, miah henn unsah fadrauwa in een gedu, vella fraylich un froh sei in sei saylichkeit.”
Di fashteikt shtatt shtayt laynich, di leit sinn fatt un see is falossa vi di vildahnis; di kelvah vayda datt; si layya sich anna, un fressa di bleddah funn di nesht.
No zayla di lohma tshumba vi en hash, un selli es nett shvetza kenna zayla singa. Di vassahra zayla lawfa in di vildahnis, un di grikka in di drukkana bletz.
Losset di vildahnis un iahra shtett laut singa, un aw di shtetlen vo di Kedar-leit drinn voona. Losset di leit es in di felsa voona fraylich singa, losset si singa funn ovva uf di berga.
Gukket moll, ich zayl en nei ding du! 'Sis nau shund am blatz nemma; kennet diah's nett sayna? Ich zayl en vayk macha deich di vildahnis, un vassah-grikka deich's drukka land.
Da Hah zayld Zion drayshta, un zayld bamhatzich sei zu iahra veeshti bletz; eah macht iahra vildahnis vi Eden, un iahra drukka land vi em Hah sei goahra. Frayt un fraylichkeit vatt kfunna datt, un aw dankboahkeit un di yacht funn singes.
No habb ich ksawt, “Oh Hah, vi lang?” Un eah hott ksawt: “Biss di shtett uf em bodda leiya, un nimmand drinn voond; biss di heisah leah, unni leit sinn un di feldah alles fadauva sinn,
Si zayla sawwa, “Dess land es leah gleyya hott is nau vadda vi da Goahra Eden. Un di shtett es veesht un leah voahra, sinn nau fashteikt mitt leit am drinn voona.”