Mitt blumma zayld's land vundahboah bleeya, un mitt grohsi frayt zayld's singa. Di hallichkeit funn Lebanon vatt zumm land gevva, un da glitz funn Karmel un Sharon; leit zayla em Hah sei hallichkeit sayna, un di mechtich graft funn Gott.
Doch zayld en zeyyadel dayl im land bleiva, avvah sell zayld viddah fadauva vadda. So vi da linda-bohm un da aycha-bohm shtumba shtay lossa vann si nunnah kshnidda vadda; so is da heilich sohma da shtumba im land.”
Funn eena kumma dank-leedah un di yacht funn frayt un singes. Si zayla sich fameahra, un nett vennichah vadda. Ich bring eah zu eena, un si vadda nett fa'acht.
Ich zayl feel leit uf eich voona lossa, yau's gans haus funn Israel. Di shtett zayla leit drinn voona havva un vass faveesht voah zayld ivvah gebaut sei.
Ich zayl see in's land blansa fa mich selvaht; ich zayl leevi veisa zu selli es ich ‘Nett mei beleebdi’ kaysa habb. Un ich zayl sawwa zu selli es ich ‘Nett mei leit’ kaysa habb, ‘Diah sind mei leit’. Un si zayla sawwa, ‘Du bisht mei Gott.’”
“Feel heida zayla sich zumm Hah binna an sellah dawk, un zayla mei leit vadda. Ich zayl unnich eich voona un diah zaylet vissa es da Awlmechtich Hah mich zu eich kshikt hott.
No hott da sivvet engel sei hann geblohsa, un's voahra laudi shtimma im Himmel vo ksawt henn, “Di kaynich-reicha funn di veld sinn di kaynich-reicha vadda funn unsah Hah un funn sei Christus, un eah zayld Kaynich sei fa immah un immah.”