Du voahsht en Roo-Blatz fa di oahma, en Roo-Blatz fa selli in noht un in dreebsawl, en Gebei im shtoahm, un Shadda in di hitz. Fa da ohften funn di unfashtendicha is vi en shtoahm am blohsa geyyich en vand.
Veah is so blind es mei gnecht is, un so dawb es da gebodda-drawwah es ich shikk? Veah is so blind es sellah es miah draut, adda so blind es em Hah sei gnecht is?
Si zayla sawwa veyyich miah, ‘Yusht im Hah laynich is gerechtichkeit un macht.’” Awl selli es bays voahra geyyich een, zayla zu eem kumma un sich shemma.
Ksaykend is da mann es dess dutt, un da mensh es es pinklich hald, sellah es da Sabbat hald un en nett unheilich macht, un sei hand hald funn ennich evil do.”
Nimmand rooft dei nohma oh, adda broviaht hohld nemma funn diah; du hosht dei ksicht fashtekkeld funn uns un losht uns fagay in di macht funn unsah sinda.
Oh Jerusalem, Jerusalem, du vo di brofayda doht machsht, un shtaynichsht selli vo zu diah kshikt sinn! Vi oft havvich vella dei kinnah zammah geddahra vi en glukk iahra beeblen unnich iahra flikkel dutt, avvah du hosht nett vella!
Eah hott dess gedu so es miah zvay uahsacha henn fa sayna es eah nett tshaynsht, un es eah nett leeya kann diveyya. Dess is so es miah vo zu eem kshprunga sinn, hohld nemma kenna funn di hofning un grohsah drohsht havva.
No henn di mennah funn Gibeon vatt kshikt zumm Joshua an Gilgal un henn ksawt, “Losset uns, eiyah gnechta, nett hokka. Kummet kshvind ruff un helfet uns aus unsah aylend. Awl di Amoritishi kaynicha funn di hivvel-lendah sinn zammah ganga geyyich uns.”