Vay zumm frecha krohn funn di siffah funn Ephraim, zu selli hallich blumm es am favelka is, dee es am evvahsht end funn en fruchtboahri valley hokt, zu selli shtatt es so hohch ohksenna is bei leit es am unnah gay sinn deich vei!
Awl funn uns sinn vadda vi selli es unrein sinn; awl unsah gerechti verka sinn vi drekkichi lumba, miah favelka vi bleddah un unsah sinda drawwa uns vekk vi da vind.
Vi lang zayld's land so drukka shtay un's graws in alli feld ufdrikla? Veil selli es drinn voona ungettlich sinn, sinn awl di diahra un fekkel doht ganga. Un di leit sawwa, “Eah zayld nett sayna vass es gebt mitt uns.”
Di eaht zayld heila, un di himla ovva droh vadda dunkel. Dess is veil ich's ksawt habb, un nemm's nett zrikk, ich habb dess ausgmacht, un ich dray nett vekk difunn.”
Di vayya zu Zion sinn am heila, veil nimmand bei kumd an di fesht-dawwa. Awl iahra doahra sinn leah; iahra preeshtah sinn am yammahra. Iahra yungi mayt sinn bedreebt; Zion selvaht veind biddahlich.
Deich dess dutt's land yammahra, un's gayt shlecht fa awl selli es drinn voona; un awl di diahra im feld un di fekkel in di luft, un di fish im say vadda vekk gnumma.