Di eaht vakkeld vi en ksoffanah, un shokkeld zrikk un faddi vi en heisli im vind; di shuld funn iahra sinda is so shveah uf iahra, es see fald un kann nee nimmi uf shtay.
Fasell zayl ich dee leit nochamohl fashtauna, mitt vundah noch vundah. Selli mitt veisheit zayla iahra veisheit faliahra, un da fashtand funn selli mitt goodah fashtand zayld fagay.”
Oh mei leit, kinnah sinn am eich nunnah dredda, veibsleit roola ivvah eich. Mei leit, selli es eich fiahra, doon eich letz fiahra, si drayya eich vekk funn di pawt.
“No sawk eena, ‘Dess is vass da Awlmechtich Hah, da Gott funn Israel, sawkt: Drinket, vaddet ksoffa un shmeiset ruff; fallet un shtaynd nimmi uf deich's shvatt es ich unnich eich shikka zayl.’
Un Jesus hott ksawt, “Oh diah unglawvichi leit funn deahra zeit, vi lang soll ich bei eich sei? Vi lang soll ich geduldich sei mitt eich? Bring da boo zu miah.”