Du hosht di shtatt in en shtay haufa gmacht, di shtatt mitt vanda is en haufa; di kaynich-heisah funn fremdi sinn kenn shtatt may; un see vatt nee nimmi ivvah gebaut.
Es kaynich-haus zayld falossa sei, un di shtatt mitt feel leit vatt leah, da hivvel un da vatsh-tavvah vadda ayvichlich foll lechah fa diahra, en blesiah fa di vilda aysla, un vayt fa's fee,
Da hays sand vatt en vassah-loch, un's dashtich land kfild mitt shpringa. Da blatz vo vildi hund als gleyya henn, zayld ufvaxa mitt graws un vassah-shtengel.
Di diahra im feld zayla mich eahra, di vildi hund un di owls, veil ich vassah gebb im drukka land, un revvahra in di vildahnis, so es mei leit drinka kenna, dee es ich groofa habb,
Dess is vass da Awlmechtich Hah, da Gott funn Israel, sawkt: “Di Dochtah funn Babylon is vi en dresha-floah, an di zeit vann eah nunnah kshtamd vatt; sell maynd di zeit funn iahra eahn zayld glei kumma.”
Even di velf gevva iahra brusht, so es iahra yungi sukla kenna. Avvah di dochtah funn mei leit is unbamhatzich vadda, vi en ostrich zu iahra yungi in di vildahnis.
Fa di vision es du ksenna hosht is fa shpaydah naus, dess shvetzt veyyich di end-zeit, un zayld nett letz sei. Even vann's lang gayt, voaht difoah, es zayld fashuah blatz nemma, un zayld nett shpoht sei.
Kee un shohf zayla sich anna layya datt, un aw alli sadda diahra. Di nacht-owls un anri fekkel zayla uf di shtatt shtay-poshta rooshta. Fekkel zayla in di fenshtahra singa, shtay-heifa zayla uf di shvella sei, un's cedar-hols is abgedekt.
'Sis an meim blatz fa auseeva; ich zayl si zrikk betzawla. Di zeit kumd vann iahra foos shlibt; iahra dawk funn shreklichi sacha is nayksht, un iahra shtrohf is shteik am kumma.”