10 Un's zayld zu kumma in sellah dawk, es di Vatzel fumm Jesse raus shtayt es en zaycha zu di leit, un di heida zayla sich zu eem gevva, un sei roo-blatz zayld hallich sei.
Da zeptah soll nett vekk gnumma sei fumm Juda, un aw nett da kaynich shtokk funn zvishich sei fees, biss sellah kumd vo's ditzu heaht, un awl di leit sich zu eem henka zayla.
Eah zayld en zaycha ufshtella fa di heida, un zayld di fayawkta funn Israel zammah bringa; eah zayld di leit funn Juda zammah samla es ausnannah kshtroit sinn funn di fiah ekka funn di eaht.
Es zayld zu kumma in di letshta dawwa, es da berg vo da tempel fumm Hah druff shtayt, da feddahsht sei zayld unnich awl di berga; eah zayld uf kohva sei ovvich awl di hivla, un awl di heida zayla datt anna lawfa.
Feel leit zayla kumma un sawwa, “Kummet, vella nuff uf da berg fumm Hah gay, an's haus fumm Gott fumm Jakob. Eah zayld uns sei vayya lanna, so es miah in sei pawda lawfa kenna.” Es ksetz zayld naus gay funn Zion, un em Hah sei vatt funn Jerusalem.
Dess is vass Gott da Hah sawkt: “Gukk moll, ich hayb mei hand naus zu di Heida, un gebb en zaycha zu di leit; si zayla eiyah boova drawwa in iahra eahm, un eiyah mayt uf iahra shuldahra.
Em Hah sei nohma firchta si funn di west, un sei hallichkeit funn di east vo di sunn ufkumd. Eah zayld kumma vi hohch vassah in en revvah, es da vind fumm Hah dreibt.
No saynsht du dess un bisht oahrich froh, dei hatz zayld globba un's vatt fraylich; di keshtlicha sacha fumm say vadda zu diah gebrocht, un di heida iahra reichheit kumd zu diah.
Ich zayl en zaycha unnich si setza, un selli es ivvahrich sinn, zu di heida-lendah shikka—zu Tharsis, zu Phul un Lud (goodi bow-sheesah), zu Thubal un Javan, un zu di islands es veit ab es noch nett keaht henn funn miah un mei hallichkeit. Si zayla mei hallichkeit vissa lossa unnich di heida.
Dess is vass da Hah sawkt: “Shtaynd an di greitz-vayya un gukket, frohwet fa di alda pawda; frohwet fa da goot vayk, un lawfet drinn, no finnet diah roo fa eiyah sayl. Avvah si henn ksawt, ‘Miah zayla nett drinn lawfa.’
‘Di hallichkeit funn demm nei haus zayld graysah sei es di hallichkeit fumm eahshta haus,’ sawkt da Awlmechtich Hah. ‘Un ich gebb di leit fridda an demm blatz,’ sawkt da Awlmechtich Hah.”
Es zayld een sei es da tempel fumm Hah bauwa zayld. Eah zayld geglayt sei mitt kaynichi eah un zayld roola funn sei kaynich-shtool. Funn seim kaynich-shtool zayld eah aw da preeshtah sei, un's zayld aynichah roht sei zvishich preeshtah un kaynich.”’
So sinn si naus kshteaht fumm Berg fumm Hah un sinn on ganga fa drei dawk. Di Bundes-Lawt fumm Hah is fannich eena heah ganga selli drei dawk fa eena da blatz veisa vo si roowa sella.
Un ich sawk zu eich, es zayla feel leit kumma funn di east un funn di west un zayla anna hokka essa im Kaynich-Reich fumm Himmel mitt em Abraham, em Isaac, un em Jakob.
Vo di aposhtla dess keaht henn voahra si zufridda. Si henn Gott glohbt un ksawt, “So dann hott Gott's meeklich gmacht es di Heida aw boos du kenna un's ayvich layva greeya.”
Avvah da Gott funn alli gnawt, deah vo uns raus groofa hott zu sei ayvichi hallichkeit in Christus Jesus, zayld selvaht eich folkumma, shtandhaftich, greftich un gegrund macha, noch demm es diah glidda hend fa en katzi zeit.
Ich, Jesus, habb mei engel kshikt fa dee sacha zeiya zu eich in di gmayna. Ich binn funn di vatzel un nohch-kummashaft fumm Dawfit; ich binn di hell Meiya-shtann.”
No hott ayns funn di eldishti zu miah ksawt, “Heah uf heila. Gukk moll, da layb, deah vo funn di kshlecht fumm Juda, un di nohch-kummashaft fumm Dawfit is, eah is alles ivvah-kumma. Eah kann's buch uf macha un di sivva seals brecha.”