28 Fasell, sawk zu eena, ‘Dess is es folk es di shtimm fumm Hah iahra Gott nett keicht hott, un es sei shtrohf nett ohgnumma hott. Di voahheit is kshtauva, un is nimmi uf iahra leftz.
Si sinn zrikk gedrayt zu di sinda funn iahra foah-feddah, selli es es nett gedu henn fa mei vadda abheicha. Si sinn anri gettah nohch ganga un henn si gedeend. Es haus funn Israel un's haus funn Juda henn awl zvay's bund gebrocha es ich gmacht habb mitt iahra foah-feddah.
Si henn iahra bikkel gedrayt geyyich mich un nett iahra ksichtah; even vann ich si ivvah un ivvah gland habb, doch henn si's nett gedu fa mich abheicha un fa lanna.
“Gay uf un ab deich di shtrohsa funn Jerusalem, gukk un nemm's ei; such deich di shtatt iahra shtrohsa. Vann du ay mensh findsht es eahlich is un di voahheit sucht, dann fagebb ich di shtatt.
Oh Hah, sinn nett dei awwa am gukka fa di voahheit? Du hosht si kshlauwa, avvah si kshpiahra's nett; du hosht si shiah ausgrivva, avvah si henn sich nett fabessaht. Si henn iahra ksichtah haddah gmacht es shtay, un henn's nett gedu fa sich bekeahra.
Heichet zumm Hah sei vatt, diah Kinnah-Israel, fa da Hah hott en shuld zu bringa geyyich eich es im land voona: “Es is kenn shtandhaftichkeit, leevi adda bekendnis funn Gott im land.
Ich habb gedenkt veyyich di shtatt, ‘See zayld geviss mich nau firchta, un zayld sich recht setza lossa! No vatt iahra vohnung nett vekk gnumma, un mei shtrohf kumd nett uf see.’ Avvah di leit voahra yusht hitzich fa noch may letz du in alles es si doon.