Vann diah eiyah hend naus hayvet fa bayda, dann mach ich mei awwa zu fannich eich. Ich du dess even vann diah feel baydet; ich heich eich nett ab, veil eiyah hend foll bloot sinn.
Fasell, du nett bayda fa dee leit, Jeremia, un du mich nett bidda fa si, veil ich si nett ohheicha zayl vann si mich ohroofa in di zeit funn iahra druvvel.”
No hott da Hah ksawt zu miah, “Even vann da Mosi un da Samuel fannich miah shtay dayda, doch dayt mei hatz nett zu dee leit drayya. Dreib si vekk funn miah! Loss si gay!
Du vitt nix may vissa funn miah,” sawkt da Hah. “Du bisht abkfalla funn miah, so shtrekk ich mei hand naus ivvah dich un fadaub dich; ich binn's laydich eigevva!
Sett goodes zrikk betzawld sei mitt evil? Doch henn si en loch gegrawva es ich nei falla soll. Denk droh es ich fannich diah kshtanna habb un habb kshvetzt fa si, so es du dei zann vekk draysht funn eena.
Di eaht zayld heila, un di himla ovva droh vadda dunkel. Dess is veil ich's ksawt habb, un nemm's nett zrikk, ich habb dess ausgmacht, un ich dray nett vekk difunn.”
Loss mich gay, so es ich si ausbutza kann un iahra nohma ausreiva kann unnich em himmel. Ich mach en folk aus diah es graysah un shteikah is es si sinn.”
Vann ennich ebbah sei broodah saynd en sind sindicha es nett zumm doht fiaht, dann soll eah frohwa, un Gott gebt eem layva; dess is, fa selli es iahra sind nett zumm doht fiaht. Es hott en sind es zumm doht fiaht; ich sawk nett es ebbah bayda soll fa selli.