Da Abner hott no naus groofa zumm Joab, “Soll's shvatt fressa unni end? Vaysht du nett es dess yusht enda zayld in biddahnis? Vee lang zayld's gay biss du dei mennah shtobsht iahra breedah nohch gay?”
Macht di ax sich graysah es sellah vo hakt mitt, adda dutt di sayk sich ufbraekka zu sellah es si yoost? Dess voah es vi en shtekka da mann shlauwa dayt es een drawkt, adda es vi da shtekka da mann drawwa dayt.
Uf awl di hohcha un bludda bletz in di vildahnis kumma selli es fadauva, fa es shvatt fumm Hah zayld uf fressa funn aym end fumm land biss an's anra, nimmand zayld fridda havva.
Vi lang zayld's land so drukka shtay un's graws in alli feld ufdrikla? Veil selli es drinn voona ungettlich sinn, sinn awl di diahra un fekkel doht ganga. Un di leit sawwa, “Eah zayld nett sayna vass es gebt mitt uns.”
Ich zayl macha es fiah shreklichi sacha ivvah si kumma,” sawkt da Hah, “es shvatt fa doht macha, di hund fa si vekk shlayfa, un di fekkel in di luft un di diahra uf di eaht fa si fressa biss nix ivvahrich is.
“No sawk eena, ‘Dess is vass da Awlmechtich Hah, da Gott funn Israel, sawkt: Drinket, vaddet ksoffa un shmeiset ruff; fallet un shtaynd nimmi uf deich's shvatt es ich unnich eich shikka zayl.’
“Vekk uf, oh shvatt, shlakk mei shohf-heedah, shlakk da mann es nayksht is zu miah!” sawkt da Awlmechtich Hah. “Shlakk da shohf-heedah, un di shohf vadda fayawkt, no dray ich mei hand geyyich di glenna.
Di drei drubba fumm Gideon sei mennah henn iahra blohs-hanna geblohsa un henn iahra tsheahs fabrocha. Si henn di feiyah-shtekka in iahra lingsi hend kohva un di blohs-hanna in di rechtsi hend. No henn si naus gegrisha, “En shvatt fa da Hah un fa da Gideon!”