selli zayl ich zu meim heilicha berg bringa un si fraylich macha in meim bayt-haus. Iahra opfahra un brand-opfahra vadda ohgnumma uf meim awldah; fa mei haus zayld en bayt-haus kaysa sei fa alli leit.”
En mann zayld nimmi sei nochbah adda sei broodah lanna, un sawwa, ‘Lann da Hah kenna,’ fa si zayla mich awl kenna, fumm glenshta zumm grayshta,” sawkt da Hah, “veil ich iahra ungettlichkeit fagebb un nee nimmi an iahra sinda denk.”
In selli dawwa un an selli zeit,” sawkt da Hah, “zayld's ksucht vadda fa Israel iahra sinda, avvah's vadda kenni kfunna, un aw fa Juda iahra sinda un's vadda kenni kfunna, veil ich selli leit fagebb es ich ivvahrich glost habb.
Di shtrohf fa dei sinda zayld enda, oh Dochtah funn Zion, un du zaylsht nee nimmi vekk kfiaht vadda. Avvah du Dochtah funn Edom, eah zayld dei sinda shtrohfa, un dei ungerechtichkeit abdekka.
Dess is vass da Awlmechtich Hah sawkt: Uf em dawk es ich eich rein mach funn awl eiyah sinda, dann mach ich es leit in di shtett voona un di bletz es faveesht voahra, zayla viddah ufgebaut sei.
un funn Jesus Christus, deah vo en voah zeiknis gebt; deah vo da eahsht-geboahra is funn di dohda, un vo ivvah di kaynicha funn di eaht is. Zu eem vo uns leeb katt hott, un uns gvesha hott funn unsah sinda mitt sei bloot.