Da Hiskia hott no gebayda zumm Hah: “Oh Almechtichah Hah, da Gott funn Israel, du es zvishich di cherubim hoksht, du laynich bisht da Gott ivvah awl di kaynich-reicha funn di eaht. Du hosht da himmel un di eaht gmacht.
Du laynich bisht da Hah. Du hosht da himmel gmacht, da haychsht himmel mitt awl sei shtanna, di eaht un alles es drinn is, da say un alles es drinn is. Du gebsht layva zu alles, un di mechticha im himmel bayda dich oh.
Fa in sex dawk hott da Hah da himmel, di eaht, da say un alles es drinn is gmacht, un uf em sivvada dawk hott eah groot. Fa sell hott da Hah da Sabbat-Dawk ksaykend un hott'n heilich gmacht.
Dess is vass Gott da Hah sawkt, deah es di himla kshaffa hott, un es si auskshtrekt hott; deah es di eaht gmacht hott, un alles es aus iahra kumd; deah vo di leit ohften gebt uf di eaht, un da geisht gebt zu selli es drinn lawfa:
“Dess is vass da Hah sawkt— deah es dich saylich macht, un dich kshaffa hott in di muddahs-leib: Ich binn da Hah, deah es alles gmacht hott, deah laynich es di himla auskshtrekt hott, deah es di eaht ausglaykt hott gans laynich,
'Sis mich es di eaht gmacht hott, un ich habb di leit kshaffa es drinn sinn. Mei aykni hend henn di himla auskshtrekt, un ich hayb di shtanna im blatz.
Avvah ich habb ksawt zu eem, “Oh Awlmechtichah Hah, di brofayda halda oh eena sawwa, ‘Diah zaylet's shvatt nett sayna un zaylet kenn hungahs-noht havva. Ich gebb eich ayvichah fridda an demm blatz.’”
“Frohk da Hah fa uns, veil da Nebukadnezar, da kaynich funn Babylon, am greek macha is mitt uns. Fleicht dutt da Hah vundahboahri sacha fa uns vi eah eahshtah gedu hott, un unsah feind gayt zrikk haym.”
No habb ich ksawt, “Ach, Awlmechtichah Hah, du hosht dee leit un Jerusalem veesht fafiaht bei sawwa, ‘Diah zaylet fridda havva,’ diveil es en shvatt an iahra hels is.”
Da Gott fumm Jakob is nett vi dee; eah is sellah es alles kshaffa hott, un eah hott's kshlecht funn Israel sei aykni leit gmacht. Sei nohma is da Awlmechtich Hah!”
Nau diveil es ich am broffetzeiya voah, is da Pelatia, em Benaia sei boo, kshtauva. No binn ich nunnah kfalla mitt em ksicht uf da bodda un habb kfrohkt mitt en laudi shtimm, “Oh Awlmechtichah Hah! Zaylsht du dee es ivvahrich sinn funn Israel awl doht macha?”
Diveil es si am doht macha voahra, voah ich laynich, un ich binn nunnah uf mei ksicht kfalla un habb naus groofa, “Oh Awlmechticha Hah, zaylsht du awl di ivvahricha in Israel doht macha bei dei zann ausleahra uf Jerusalem?”
Vo eah nayksht an's loch kumma is, hott eah zumm Daniel groofa mitt en engshtlichi shtimm, “Daniel, du gnecht fumm levendicha Gott; hott dei Gott, deah es du digans zeit deensht, dich aus di kfoah halda kenna funn di layb?”
Dess is es vatt fumm Hah veyyich Israel. Da Hah, deah es di himla auskshtrekt hott, deah es di mavvah funn di eaht gmacht hott un es da ohften in da mensh gedu hott—sellah Hah sawkt:
Dess is vass da Awlmechtich Hah sawkt: “Vann dess ummeeklich seemd zu di leit es ivvahrich sinn an dee zeit, es zayld nett ummeeklich sei in mei awwa,” sawkt da Awlmechtich Hah.
un henn ksawt, “Mennah, favass doond diah dess? Miah sinn aw yusht mensha es naduaht sinn vi diah. Miah breddicha's Effangaylium so es diah vekk drayya sellet funn dee falshi sacha zumm levendicha Gott. Deah hott da Himmel, di eaht, un da say gmacht, un awl di sacha es datt drinn sinn.
Gott, deah vo di veld gmacht hott un awl di sacha es in di veld sinn, is da Hah fumm Himmel un di eaht. Deah Gott voond nett in tempels es gmacht sinn mitt mensha hend.