No henn awl dee sich grisht fa nuff gay un's haus fumm Hah bauwa in Jerusalem—di evvahshti funn di kshlechta funn Juda un Benjamin, di preeshtah un Lefiddah, un awl selli es ufkshtatt voahra im geisht beim Hah fa gay.
In sellem dawk zayld en grohs blohs-hann blohsa. Un selli es am shtauva voahra im land Assyria un selli in Egypta es ausgedrivva voahra, zayla kumma un da Hah deena uf em heilicha berg an Jerusalem.
Zion, du es goodi zeiya bringsht, gay nuff uf en hohchah berg. Jerusalem, du es goodi zeiya bringsht, hayb dei shtimm uf mitt macht, hayb si uf un feich dich nett. Sawk zu di shtett funn Juda, “Do is eiyah Gott!”
Ich habb vatsh-mennah uf dei mavvahra gedu, oh Jerusalem, si zayla nee nett shtill sei, dawk un nacht. Diah es ohhaldet da Hah droh gmohna, nemmet kenn roo selvaht.
“Kummet zrikk, diah unglawvichi kinnah,” sawkt da Hah, “fa ich binn eiyah meishtah. Ich nemm aynah funn yaydah shtatt un zvay funn yaydah shtamm un bring eich zu Zion.
Si zayla kumma un greisha mitt frayt drovva in di hay uf Zion; si froiya sich fa alles es fumm Hah kumd— frucht, neiyah vei un ayl, yungi shohf un rinnah. Iahra layva zayld sei vi en gvessahdah goahra, un si vadda nimmi bedreebt.
Avvah ich zayl Israel zrikk zu iahra ayya vayt-feld bringa, so es si vayt fressa kenna uf Karmel un Basan; si vadda satt uf di hivla funn Ephraim un Gilead.
“Mensha-kind, shvetz zu di leit un sawk eena, ‘Vann ich en shvatt geyyich en land bring, un di leit fumm land macha ayns funn iahra mennah en vatsh-mann,
Di kinnah Juda un di Kinnah-Israel zayla viddah zammah kumma un zayla sich ay evvahshtah foah-gengah macha, un zayla ruff aus em land kumma. Un da dawk funn Jesreel zayld en grohsah dawk sei.”