Avvah si henn Gott sei vatt fa'acht un selli fashpott es es gedrawwa henn; si henn Gott sei brofayda falacht, biss em Hah sei zann ufkshtatt voah geyyich sei leit un kenn vayk voah fa's shtobba.
Du solsht dess vatt sawwa zu eena: ‘Loss mei awwa-vassah ivvah-lawfa, loss es lawfa dawk un nacht unni ufheahra; fa mei leit, es sinn vi en unkeiyaht maydel zu miah, sinn veesht vay gedu, un sinn veesht kshlauwa vadda.
Hosht du uns gans nunnah gedrayt? Dusht du Zion hassa? Favass hosht du uns so hatt kshlauwa es miah nett kayld sei kenna? Miah henn gvoaht fa fridda, avvah nix goodes is kumma. Miah henn gvoaht fa kayld sei, avvah miah henn yusht may angsht grikt.
Vi en shpring iahra vassah lawfa lost, so lawft ungettlichkeit aus iahra. Ma heaht di yacht funn shtoft am veeshtahlich fadauva vadda, maddahrei un nunnah-shlauwes dreibt see alli dawk.
Oh Jerusalem, vass kann ich sawwa fa dich, mitt vass soll ich dich fagleicha, oh Dochtah Jerusalem? Zu vass soll ich dich fagleicha, so es ich dich drayshta kann oh du Yung Maydel, Jerusalem? Dei shawda is so grohs es da say, veah kann dich hayla?
No hott eah ksawt zu miah, “Mensha-kind, dee gnocha sinn's gans haus funn Israel. Si sawwa zu nannah, ‘Unsah gnocha sinn ufgedrikkeld un miah henn kenn hofning; miah sinn gans abkshnidda.’
Vo da Ephraim sei grankheit ksenna hott, un Juda sei vayyah blakka, no hott da Ephraim sich falossa uf Assur, un hott kshikt fa hilf fumm grohsa kaynich. Avvah eah hott diah nett helfa kenna, un dich aw nett hayla kenna.
Nix kann dich hayla vo du vay gedu bisht, du kansht nett kayld sei. Alli-ebbah heaht veyyich diah, un shlakt sei hend zammah mitt frayt, fa veah hott nett dei ayvichah unfashtand deich macha missa?