17 Vi da vind funn di east, zayl ich si ausnannah shtroiya fannich iahra feinda; ich dray mei bukkel geyyich si un nett mei ksicht, uf em dawk es iahra druvvel uf si kumd.”
Si sawwa zu en shtikk hols, ‘Du bisht mei daett,’ un zu en shtay, ‘Funn diah binn ich geboahra.’ Si henn iahra bikkel geyyich mich gedrayt un nett iahra ksichtah. Doch vann si in druvvel kumma, dann sawwa si, ‘Kumm un helf uns!’
Si henn iahra bikkel gedrayt geyyich mich un nett iahra ksichtah; even vann ich si ivvah un ivvah gland habb, doch henn si's nett gedu fa mich abheicha un fa lanna.
Di greeks-leit unnich iahra es sich fadunga henn sinn vi feddi kelvah. Si zayla aw rumm drayya un mitt-nannah difunn shpringa, si zayla iahra grund nett shtay, fa da fadauves dawk is uf si kumma, da dawk es si kshtrohft vadda sella.
Even vann da Ephraim fruchtboah is unnich sei breedah, en east vind fumm Hah zayld kumma, am rei blohsa funn di vildahnis; sei shpring shtobt lawfa, un sei brunna drikkeld uf. Sei shtoah-haus vatt grawbt, un alli keshtlich ding vatt gnumma.
Da Hah macht eiyah feinda eich shlauwa. Diah gaynd geyyich si ay vayk un zaylet sivva vayya shpringa funn eena. Un diah zaylet fashtroit vadda unnich awl di kaynich-reicha uf di eaht.
No zayld da Hah eich ausnannah shtroiya unnich awl di heida funn aym end funn di veld zumm anra. Datt zayla diah anri gettah funn hols un shtay deena es diah un eiyah foah-feddah nett gekend katt henn.
An selli zeit vatt mei zann hays geyyich si un ich zayl si falossa. Ich fashtekkel mei ksicht funn eena un si kumma zu nix. Feel veeshti sacha un druvla zayla uf si kumma, un no zayla si frohwa, ‘Sinn nett dee evili sacha uf uns kumma veil unsah Gott nimmi bei uns is?’
'Sis an meim blatz fa auseeva; ich zayl si zrikk betzawla. Di zeit kumd vann iahra foos shlibt; iahra dawk funn shreklichi sacha is nayksht, un iahra shtrohf is shteik am kumma.”