Jerusalem, awl di shtett funn Juda un awl iahra kaynicha un foah-gengah henn's missa drinka, so es si faveesht vadda un en shpott un en fluch vadda vi si sinn heit;
(Da Hah zayld di hallichkeit fumm Jakob zrikk bringa, vi di hallichkeit funn Israel, even vann di feinda si faveesht henn, un iahra vei-shtekk fadauva henn.)
Uf sellah dawk zaylsht du dich nett shemma fa alles letzes es du gedu hosht zu miah, veil ich selli aus dee shtatt nemm es sich froiya in iahra hohchmoot. Du zaylsht nee nimmi shtols sei uf meim heilicha berg.
Ich sawk eich, deah mann is haym ganga mitt gerechtichkeit un nett da annah; fa alli-ebbah es sich selvaht uf haybt, eah vatt nunnah gedu, un deah vo sich selvaht nunnah dutt, eah vatt uf kohva.”
In en gleichlichah vayk, diah vo yingah sind, gevvet eich unnich selli vo eldah sinn. Glaydet eich mitt daymoot geyyich nannah, fa “Gott veaht sich geyyich di shtolsa, avvah gebt gnawt zu di daymeedicha.”