Diah hend ksawt, “Miah henn en bund gmacht mitt em doht, un mitt em grawb. Vann si moll gans ivvahraus uf uns lohs gayn, dann zayld's uns fafayla, fa miah henn di leek un falshheit unsah fashtekkel-blatz gmacht.”
Eah zayld's land fadayla unnich eena, sei hand mest's aus fa si. Si nemma's ivvah un bleiva datt fa'immah, 's heaht zu eena layves-zeit noch layves-zeit.
fa iahra sinda un aw fa di sinda funn iahra foah-feddah,” sawkt da Hah. “Veil si opfahra gebrend henn uf di berga, un mich faleshtaht henn uf di hivla, dann mess ich raus in iahra shohsa di foll betzawling fa vass si eahshtah gedu henn.”
Doch mei leit henn mich fagessa; si brenna insens zu iahra falshi gettah, gettah es si macha shtolbahra in iahra vayya un uf iahra aldi pawda. Si sinn ab fumm vayk kumma, un lawfa vo kenn vayk is.
“Fa mei leit henn zvay moll ksindicht: Si henn mich falossa— di shpring funn levendich vassah— un si henn sich sistahns gegrawva, fabrochani sistahns, es kenn vassah hayva.
Dutt en yung maydel fagessa iahra shay sach ohdu, adda en hochtzich-maydel iahra hochtzich glaydah? Doch mei leit henn mich fagessa, fa may dawwa es ma zayla kann.
So, dess is vass da Awlmechtich Hah sawkt: Veil du mich fagessa hosht un mich hinnich dei bukkel gedu hosht, dann musht du da shtrohf ohnemma fa dei lusht un huahrahrei.”
Iahra evvahshti nemma geld hinna rumm, iahra preeshtah vadda betzawld fa leit lanna, un iahra brofayda broffetzeiya fa geld. Avvah doch falossa si sich uf da Hah un sawwa, “Is da Hah nett unnich uns? Nix shlechtes zayld uf uns kumma.”
Si henn di voahheit funn Gott fahandeld fa en leek, un henn sell ohgebayda un gedeend vass kshaffa is am blatz funn deah vo's kshaffa hott, deah vo glohbt is in ayvichkeit. Amen.