Es is bessah fa in en haus gay vo leit am veina sinn, es in en haus vo si am en grohs essa havva sinn, fa alli-ebbah muss shtauva, un di levendicha sedda dess zu hatz nemma.
So hott eah sei gleedichah zann ausgleaht uf si, un da unfashtand es kumd funn greek. Dess hott si ohkshtekt mitt flamm, avvah si henn's nett fashtanna. Es hott si gebrend, avvah si henn's nett zu iahra hatz gnumma.
Di gerechta kumma um, un nimmand nemd's zu hatz; gettlichi mennah vadda vekk gnumma, un nimmand fashtayt's es di gerechta vekk gnumma sinn fa si aus di kfoah fumm evila halda.
Heichet, en yacht is am kumma, en grohsi ufruah fumm land funn di natt! Dess zayld di shtett funn Juda fadauva un leah macha, en leahrah blatz vo vildi hund bleiva.
Leah dei zann aus uf di heida, selli es dich nett kenna, uf di leit es dei nohma nett ohbayda. Fa si henn da Jakob ufkfressa; si henn een folshtendich ufkfressa, un henn sei haymet un land fadauva.
Es land is foll aybrechah, da fluch es druff is macht's land heila, un di vayt in di vildahnis is ufgedrikkeld. Si layva en evil layva, un iahra macht is letz gyoost.
Di eaht zayld heila, un di himla ovva droh vadda dunkel. Dess is veil ich's ksawt habb, un nemm's nett zrikk, ich habb dess ausgmacht, un ich dray nett vekk difunn.”
Ich muss heila un veina fa di berga, un mich fayammahra veyyich em vayt-land in di vildahnis. Si sinn leah, un nimmand gayt deich si, un's fee heaht ma nett bladda. Di fekkel in di luft sinn fatt kflowwa, un di diahra sinn aw nimmi datt.
“Frohk di leit im land un di preeshtah, ‘Vo diah keild un kfasht hend im fimfda un sivvada moonet ivvah dee letshta sivvatzich yoah, voah's fa mich es diah kfasht hend?
Vann diah nett heichet, un eiyah hatza setzet fa meim nohma eah gevva,” sawkt da Awlmechtich Hah, “dann shikk ich en fluch uf eich, un fafluch di sayya es diah ksaykend sind mitt. Yau, ich habb si nau shund faflucht, veil eiyah hatza mich nett eahra.