14 Fasell, du nett bayda fa dee leit, Jeremia, un du mich nett bidda fa si, veil ich si nett ohheicha zayl vann si mich ohroofa in di zeit funn iahra druvvel.”
Fasell sawkt da Hah dess, ‘Gukk moll, ich zayl evil uf si kumma lossa es si nett vekk kenna difunn. Even vann si roofa zu miah, zayl ich si nett abheicha.
Vann si fashta, zayl ich iahra roof nett abheicha; vann si brand-opfah un shpeis-opfah opfahra, zayl ich si nett ohnemma. In blatz funn sellem, zayl ich si umbringa mitt em shvatt, hungahs-noht un peshtelens.”
No hott da Hah ksawt zu miah, “Even vann da Mosi un da Samuel fannich miah shtay dayda, doch dayt mei hatz nett zu dee leit drayya. Dreib si vekk funn miah! Loss si gay!
Do is noch en ding es diah doond. Diah machet em Hah sei awldah nass mitt eiyah awwa-vassah. Diah heilet un yammahret veil eah eiyah opfahra nimmi acht hott un nimmi ohnemd funn eiyah hend.
Vann ennich ebbah sei broodah saynd en sind sindicha es nett zumm doht fiaht, dann soll eah frohwa, un Gott gebt eem layva; dess is, fa selli es iahra sind nett zumm doht fiaht. Es hott en sind es zumm doht fiaht; ich sawk nett es ebbah bayda soll fa selli.