Heit habb ich dich gmacht vi en eigmavvahdi shtatt, vi en eisichah poshta, un vi en vand gmacht funn bronze fa ufshtay geyyich's gans land—geyyich di kaynicha funn Juda, geyyich iahra evvahshti, geyyich iahra preeshtah un awl di leit im land.
Ich voah vi en daymeedich lamm es sich vekk fiahra glost hott fa kshlacht sei. Ich habb nett gvist es si en shkeem ufksetzt henn geyyich mich, un henn ksawt, “Vella da bohm un sei frucht fadauva, vella een abhakka fumm levendicha land, so es nimmand may an sei nohma denkt.”
So, dess is vass da Hah sawkt veyyich di mennah funn Anathoth es mei layva nemma vella un sawwa, “Du nett broffetzeiya im Hah sei nohma adda du vasht doht gmacht bei unsah hend.”
Si henn ksawt, “Kummet, vella ausmacha vass miah du vella geyyich da Jeremia. Es zayla immah preeshtah sei fa uns lanna, mennah mitt veisheit fa uns roht gevva un brofayda fa Gott sei vadda sawwa. Vella een fanga bei sei aykni vadda fadrayya, un vella een nimmi abheicha.”
Ich heah feel leit am mich fashelda, “Angsht is ivvahrawlich,” sawwa si, “farohdet een! Vella een farohda!” Awl mei freind sinn am voahra un vatsha fa sayna vann ich falla zayl; si sawwa, “Fleicht vatt eah fafiaht, no kenna miah een ivvah-kumma un's ausnemma uf eem.”
Avvah da Hah is bei miah vi en mechticha mann; selli es mich fafolka, zayla shtolbahra un si greeya's nett gedu. Si greeya's nett ausgricht un vadda fashohmd; iahra shohm vatt nee nett fagessa.
Avvah vo da Jeremia faddich voah awl di leit sawwa alles es da Hah een gebodda katt hott fa sawwa, henn di preeshtah, di brofayda un awl di leit een fesht gnumma un henn ksawt, “Du musht doht gmacht sei!
Ich binn mitt diah un mach dich frei,’ sawkt da Hah. ‘Ich mach en end funn awl selli lendah vo ich eich ausnannah kshtroit habb drinn, avvah ich mach kenn folshtendich end funn eich. Ich shtrohf eich mitt vass recht is, avvah ich loss eich nett unkshtrohft gay.’
Feichet eich nett veyyich em kaynich funn Babylon, deah es diah eich nau feichet diveyya. Feichet eich nett veyyich eem, sawkt da Hah, ich zayl bei eich sei fa eich frei macha un eich aus sei hand halda.
Feich dich nett, mei gnecht Jakob; ich binn bei diah,” sawkt da Hah. “Even vann ich en end mach funn awl di lendah es ich eich ausnannah kshtroit habb drinn, doch mach ich kenn end funn diah. Ich zayl dich shtrohfa avvah yusht vass recht is; ich kann dich nett unkshtrohft gay lossa.”
No hott eah ksawt, “Gukket moll, ich sayn fiah mennah am rumm lawfa im feiyah. Si sinn nett gebunna un's flamm dutt nix zu eena. Da fiaht mann gukt vi en sohn funn di gettah.”
Avvah gaynd nett geyyich da Hah. Un feichet eich nett veyyich di leit fumm land, fa si zayla sei vi broht zu uns. Si henn nimmand fa si heeda, avvah miah henn da Hah. Feichet eich nett veyyich eena.”
Nau meind, habb ich diah nett en gebott gevva? Sei shteik un gedrohsht, un feich dich nett. Du solsht kenn angsht adda bang havva. Fa da Hah dei Gott is mitt diah vo-evvah es du anna gaysht.”