Da govvenah Nehemia, da preeshtah un shrift-geleahrah Ezra un di Lefiddah es am di leit lanna voahra henn ksawt zu eena, “Deah dawk is heilich zumm Hah eiyah Gott. Doond nett veina un heila.” Fa awl di leit henn keild vo si di vadda fumm Ksetz keaht henn.
Di yunga mayt zayla dansa un froh sei, di yunga boova un aldi aw. Ich dray iahra heiles zu frayt, un draysht si un mach si fraylich in blatz funn bedreebt.
Si zayla heila vi si kumma; si zayla bayda vi ich si zrikk bring. Ich fiah si nayvich em frish vassah, uf en gladdi pawt vo si nett shtolbahra, fa ich binn da faddah funn Israel, un da Ephraim is mei eahsht-geboahranah.
Sell is so es du droh denksht un dich shemsht, un deich dei shohm, dei maul nimmi uf machsht veil ich diah fagevva habb fa alles es du gedu hosht.” So sawkt da Awlmechtich Hah.
Si henn ksawt zu eem, “Eah bringd selli ungettlichi mennah zumma veeshtah doht, un laynd da drauva-goahra naus zu anri layns-leit vo eem's frucht gevva vann's moll zeidich vatt.”
Avvah da Abraham hott ksawt, ‘Mei sohn, denk droh es in dei layves-zeit hosht du awl di goodi sacha katt un da Lazarus awl di shlechta. Nau is eah gedraysht un du bisht am leida un deich macha.