25 Avvah sellah vo in's folkumma Ksetz nei gukt vass em frei macht, vann eah ohhald un is nett yusht aynah es heaht un fagest, avvah's no aw dutt, sellah vatt ksaykend in vass eah dutt.
Nau vo di leit moll ausnannah voahra fumm Yudda gmay-haus, sinn feel funn di Yudda, un dee vo da Yudda glawva ohgnumma katt henn, em Paulus un em Barnabas nohch ganga. Da Paulus un da Barnabas henn kshvetzt zu eena, un henn si famohnd es si in di gnawdi Gottes bleiva sella.
Deich di hilf funn Gott binn ich noch do heit am zeiya zu grohsi un glenni. Ich sawk nix annahshtah es vass di brofayda un da Mosi ksawt henn es kumma zayld.
Diah kennet sayna es Gott bamhatzich is, avvah eah is aw shtreng. Eah is shtreng geyyich selli es kfalla sinn, avvah bamhatzich zu eich, sell is, vann diah ohhaldet in sei bamhatzichkeit. Avvah vann nett, dann vaddet diah aw abkshnidda.
Diah hend nett en gnechta-geisht grikt es diah eich viddah feicha misset, avvah diah hend da Geisht grikt es eich kinnah macht, un deich een roofa miah, “Abba, Faddah!”
Fasell, mei leevi breedah, shtaynd fesht, un losset nett nohch. Doond immah eiyah besht in di eahvet fumm Hah, fa diah visset es eiyah eahvet im Hah nett fa nix is.
Gukket moll in eich selvaht fa sayna eb diah im glawva sind. Broviahret eich selvaht aus. Visset diah nett es Christus in eich is—sell is, vann diah uf messet zu di test?
Dee sach is uf kumma veil samm falshi breedah shlichtich rei gebrocht voahra. Si sinn rei kumma fa ausfinna vi veit es unsah freiheit gayt vass miah henn in Christus Jesus, so es si uns viddah gebunna macha kenda.
Sell is, vann diah fesht un gegrund bleivet im glawva un drayyet nett vekk funn di hofning fumm Effangaylium. Dess is es Effangaylium vo diah keaht hend un vo gebreddicht voah zu alles levendiches unnich em Himmel, un vass ich, da Paulus, en deenah vadda binn difunn.
Vatsh dei layves-lawf un gebb acht vass du di leit lansht. Sei shtandhaftich in dee lanning, fa vann du dusht, dann vasht du selvaht saylich un aw selli vo dich heahra.
Losset sell in eich bleiva vass diah keaht hend fumm ohfang. Vann sell vass diah keaht hend fumm ohfang in eich bleibt, dann bleibt da Sohn un da Faddah aw in eich.
No habb ich en shtimm fumm Himmel keaht sawwa zu miah, “Shreib, ‘Ksaykend sinn di dohda, dee vo shtauva im Hah funn nau on.’” “Yau,” sawkt da Geisht, “Si zayla roowa funn iahra eahvet, un iahra verka kumma eena nohch.”
Vann diah da Hah firchtet un een deenet; vann diah sei shtimm abheichet un nett geyyich di gebodda fumm Hah gaynd, no doond diah un da kaynich es ivvah eich is, em Hah eiyah Gott nohch gay.