Nau froi ich mich in meim leides fa eich. Un in meim flaysh fill ich uf vass noch nohtvendich voah funn di dreebsawl funn Christus, fa di sayk funn seim leib vo di gmay is.
Diah hend mitt-leides katt mitt miah es eikshtekt voah, un vo eiyah sacha kshtohla is vadda, hend diah's geahn ohgnumma. Diah hend dess gedu veil diah gvist hend es diah ebbes bessahs hend im Himmel es nett fagayt.
Ksaykend is da mann vo di fasuchung deich macht. Fa vann eah's geduldich deich macht, dann grikt eah da layves-krohn vo da Hah fashprocha hott zu selli vo een leeb henn.
Gukket moll, miah sawwa selli sinn ksaykend vo geduldich sinn. Diah hend keaht vi geduldich es da Hiob voah un hend ksenna vass da Hah endlich gedu hott. Diah kennet sayna es da Hah bamhatzich un goot-maynich is.
vann awl dess so is, dann vayst da Hah vi fa di gettlicha aus di fasuchung nemma, un aw vi fa di ungerechta hayva fa da gerichts-dawk un iahra shtrohf.
Feich dich nett veyyich di sacha es du leida musht. Gukk moll, da Deivel zayld samm funn eich eishtekka fa eich ausbroviahra, un fa zeyya dawk zayla diah dreebsawl havva. Avvah seind shtandhaftich biss an da doht, un ich gebb eich en krohn funn ayvich layva.