Un da Abram is deich's land ganga biss eah an da blatz funn Sichem kumma is vo da aycha-bohm voah es Moreh kaysa hott. An selli zeit voahra di Kanaaniddah im land.
Da Jerobeam hott no di shtatt Sichem in di hivla funn Ephraim ufgebaut un hott datt gvoond. Funn datt is eah naus ganga un hott aw di shtatt Peniel ufgebaut.
Uf em zvelfda dawk fumm eahshta moonet henn miah naus kshteaht fumm Ahava Revvah fa noch Jerusalem gay. Di hand funn unsah Gott voah ivvah uns, un eah hott uns keet funn di feinda un rawvah uf em vayk.
Iahra feddahshti shkeema fa shawda du, grawt vi roahrichi layva iahra kfangani diahra fareisa; si fressa leit, nemma's deiyah un keshtlich sach, un macha feel vitt-veivah in di shtatt.
So zayl ich en end macha funn dei lusht un huahrahrei es du ohkfanga hosht in Egypta. Du zaylsht nett zrikk gukka noch selli sacha, un zaylsht Egypta fagessa.
“Heichet dess, diah preeshtah! Nemmet acht, diah leit funn Israel! Drayyet eiyah oahra, diah im kaynich-haus! Dess gericht is geyyich eich; diah sind en fall vadda an Mizpa, un en net auskshtrekt ivvah Thabor.
“Vann ich als Israel hayla vill, dann sinn em Ephraim sei sinda abgedekt, un aw awl's evil sach es Samaria dutt. Si doon shlichtichi sacha; di deeb brecha nei in di heisah, un rawvah rawva di leit in di shtrohsa.
Nau heichet dess, diah foah-gengah fumm Jakob sei haus, diah roolahs fumm Israel sei haus, diah es eahlich richtes hasset, un fadrayyet vass goot un recht is.
Di gettlicha leit sinn awl fatt in demm land, 'sis nett ay ufrichtichah mensh ivvahrich. Alli-ebbah is am voahra fa ebbah doht macha, alli-ebbah is am sei broodah hunda mitt en fall.
Zvay dawk eb Ohshtah un da dawk funn Unksavvaht Broht, henn di hohchen-preeshtah un shrift-geleahrah ksucht fa en shlichtichah vayk fa een fesht nemma un een doht macha.
Vo iahra leit dess keaht henn, henn si awl mitt-nannah laut gebayda zu Gott un henn ksawt, “Hah, du bisht da Gott vo alles gmacht hott; da Himmel un di eaht, da say, un alles vass datt drinn is.