15 Even vann du huahrahrei dreibsht, oh Israel, loss nett Juda aw shuldich vadda. Gaynd nett noch Gilgal un gaynd nett nuff an Beth-Aven. Doond nett shveahra, ‘So shuah es da Hah laybt!’
“Heichet dess ab, diah leit fumm Jakob, diah es Israel kaysa sind, un es kummet fumm Juda sei nohch-kummashaft; diah es shveahret im nohma fumm Hah, un es baydet zumm Gott funn Israel, avvah nett in voahheit un gerechtichkeit.
Avvah heichet's vatt fumm Hah ab, awl diah funn Juda es im land Egypta voonet, ‘Ich shveah bei meim grohsa nohma,’ sawkt da Hah, ‘so es nimmand funn Juda es im gansa land funn Egypta voond may mei nohma yoosa zayld, adda shveahra un sawwa, “So voah es Gott da Hah laybt.”
Un veyyich eich, diah es fumm haus funn Israel sind, dess is vass da Awlmechtich Hah sawkt: Gaynd un deenet eiyah abgettah, yaydahs funn eich! Avvah shpaydah zaylet diah miah heicha, un mei heilichah nohma nimmi unrein macha mitt eiyah opfah un abgettah.
Di leit es in Samaria voona feicha sich fa's abgott-kalb faliahra an Beth-Aven. Di leit heila drivvah un so doon di preeshtah, selli preeshtah es sich kfroit henn ivvah demm kalb sei hallichkeit, veil's vekk gnumma vadda is.
Di hohcha-bletz funn Aven vadda nunnah grissa, dess is vo Israel sich fasindicht hott. Danna un dishtla vaxa uf un dekka di awldahra zu. No sawwa si zu di berga, “Dekket uns zu!” un zu di hivla, “Fallet uf uns!”
Da Ephraim feedaht sich uf em vind, alli dawk gayt eah em east vind nohch, un macht may leeya un fadauves mitt gvald. Eah macht en bund mitt em land Assur, un shikt ayl zu Egypta.
Mei leit frohwa en holsich gleichnis, un greeya iahra andvat bei en holsichah shtekka. En geisht funn huahrahrei fafiaht si, un mitt iahra huahrahrei lawfa si vekk funn iahra Gott.
“Deich iahra ungettlichkeit in Gilgal, habb ich ohkfanga si hassa datt. Deich di evili sacha es si doon, zayl ich si aus meim haus dreiva. Ich gebb eena kenn leevi may; awl iahra evvahshti shtella sich geyyich mich.
suchet nett hilf funn Beth-El, gaynd nett zu Gilgal, un gaynd nett nivvah zu Beer-Seba. Fa Gilgal vatt kfanga vekk gnumma, un Beth-El zayld zu nix kumma.”
Vann ayns funn di dohda iahra freindshaft kumd fa si aus em haus drawwa un fabrenna, un eah frohkt ebbah es fashtekkeld is datt, “Is ennich ebbah bei diah?” Un eah sawkt, “Nay,” no sawkt eah, “Sei shtill! Miah daufa nett even em Hah sei nohma sawwa.”
Selli es shveahra bei di abgettah funn Samaria, un sawwa, ‘Yusht so voah es dei gott laybt, oh Dan,’ adda, ‘so voah es da gott funn Beer-Seba laybt’— selli leit zayla falla un nimmi uf shtay.”
No hott da Hah ksawt zumm Joshua, “Heit habb ich di shanda funn Egypta vekk gnumma funn eich.” So is da nohma funn sellah blatz Gilgal kaysa vadda biss deah dawk.
Da Joshua hott no samm mennah funn Jericho zu Ai kshikt. Ai is nayksht an Beth-Aven, east funn Beth-El. Eah hott ksawt zu di mennah, “Gaynd nuff un suchet's land aus.” So sinn di mennah nuff an di shtatt funn Ai ganga fa di shtatt unnah-sucha.