1 Da Ephraim feedaht sich uf em vind, alli dawk gayt eah em east vind nohch, un macht may leeya un fadauves mitt gvald. Eah macht en bund mitt em land Assur, un shikt ayl zu Egypta.
No is da Kaynich Phul funn Assyria in's land kumma, un da Menahem hott eem acht un dreisich ton silvah gevva so es eah eem helft's kaynich-reich hayva.
Vi leicht nemsht du dess, un gaysht anri lendah iahra gettah nohch! Du zaylsht yusht so oahrich nunnah glost sei bei Egypta, es du voahsht bei Assyria.
Da vind zayld awl dei shohf-heedah vekk dreiva, un selli es du dich druff falossa hosht vadda vekk gnumma. No zaylsht du dich shemma un zaylsht fashohmd sei, deich awl dei ungettlichkeit.
Zayld da shtokk vaxa even vann eah ausgeblanst vatt? Vann eah geblohsa vatt beim vind funn di east, zayld eah nett gans fadadda im grund vo eah gvaxa is?’”
Ich zayl mei gleedichah zann nett ausdrawwa, un Ephraim viddah faveeshta. Fa ich binn Gott un nett en mensh, ich binn da Heilich Gott unnich eich, ich zayl nett kumma in zann.
Even vann du huahrahrei dreibsht, oh Israel, loss nett Juda aw shuldich vadda. Gaynd nett noch Gilgal un gaynd nett nuff an Beth-Aven. Doond nett shveahra, ‘So shuah es da Hah laybt!’
Vo da Ephraim sei grankheit ksenna hott, un Juda sei vayyah blakka, no hott da Ephraim sich falossa uf Assur, un hott kshikt fa hilf fumm grohsa kaynich. Avvah eah hott diah nett helfa kenna, un dich aw nett hayla kenna.
“Vann ich als Israel hayla vill, dann sinn em Ephraim sei sinda abgedekt, un aw awl's evil sach es Samaria dutt. Si doon shlichtichi sacha; di deeb brecha nei in di heisah, un rawvah rawva di leit in di shtrohsa.
Si sayya da vind un eahnda en vind-veahvel. Iahra frucht im feld grikt kenn kebb, un's macht kenn mayl. Un vann's frucht gevva dayt, dann dayda di fremda's essa.