Veah hott di vassahra gmessa mitt em dalla funn sei hand, adda di himla abgmeikt bei sei hand naus shtrekka? Veah hott da shtawb funn di eaht gmessa mitt en koahb, adda di berga gvohwa mitt en gvicht, un di hivla mitt en vohk?
Eah is kshtanna, un hott di eaht kshiddeld, eah hott gegukt, un hott di heida gmacht ziddahra. Di ayvicha berga sinn fabrocha, un di alda hivla sinn zammah kfalla. Sei vayya sinn ayvich.
Vass bisht du, oh grohsah berg? Fannich em Serubabel zaylsht du ayvanah grund vadda. Un diveil es eah am da letsht shtay layya is, vatt gegrisha, ‘Gnawt! Sei gnaydich ditzu!’”
Jesus hott eena ksawt, “Voahlich ich sawk eich, vann diah glawva hend un nett unglawvich sind, zaylet diah nett yusht du vass gedu voah zumm feiya-bohm, avvah even vann diah zu demm berg sawwet, ‘Hayb dich uf un shmeis dich in da say,’ no vatt's so sei.
Vann ich broffetzeiya kann, un awl di deefa sacha funn Gott fashtay kann, un habb grohsi eisicht, un vann ich grohsah glawva habb es ich berga moofa kann, un habb kenn leevi, dann binn ich goah nix.
An selli shtund voah en grohsi eaht-bayben, un en zeyyadel funn di shtatt is kfalla. Sivva dausend leit voahra doht gmacht in di eaht-bayben, un di ivvahricha henn sich kfeicht un henn eah un hallichkeit gevva zumm Gott fumm Himmel.