Juda, mei sohn, du bisht vi en yungah layb es doht gmacht hott, un gayt viddah zrikk. Vi en layb lost eah sich nunnah un laykt sich anna. Un vi mitt en layb, veah dayt drauwa ufshtay geyyich een.
Uf aymol is en mechtichah vind bei kumma aus di vildahnis un hott di fiah ekkah fumm haus kshtohsa. 'Sis zammah nunnah uf si kfalla un si sinn awl doht. Ich binn da aynsisht es vekk kumma is fa diah dess sawwa.”
Vi en layb es aus seim hekka-nesht kumd, kumd sellah es di heida nunnah reist. Eah hott sei blatz falossa fa kumma eiyah land fadauva. Eiyah shtett zayla nunnah grissa vadda, un nimmand zayld drinn voona.
Dee leit shtayn uf vi en muddah-layb, un vi en shteikah layb bleiva si shtay. Eah root nett biss eah kfressa hott, un's bloot gedrunka hott funn seim diah es eah doht gmacht hott.”
Eah laykt sich nunnah un voaht vi en layb, un vi en muddah-layb—veah dauf een ufshtadda? Ksaykend is sellah es dich saykend, un faflucht is sellah es dich faflucht!”
Avvah da Hah hott bei miah kshtanna, un hott miah graft gevva, so es deich mich, voah's Vatt folshtendich gebreddicht, un awl di Heida henn's heahra kenna. Eah hott mich aus em layb sei maul kalda.