Juda, mei sohn, du bisht vi en yungah layb es doht gmacht hott, un gayt viddah zrikk. Vi en layb lost eah sich nunnah un laykt sich anna. Un vi mitt en layb, veah dayt drauwa ufshtay geyyich een.
Dee leit shtayn uf vi en muddah-layb, un vi en shteikah layb bleiva si shtay. Eah root nett biss eah kfressa hott, un's bloot gedrunka hott funn seim diah es eah doht gmacht hott.”
Eah laykt sich nunnah un voaht vi en layb, un vi en muddah-layb—veah dauf een ufshtadda? Ksaykend is sellah es dich saykend, un faflucht is sellah es dich faflucht!”