Un da Hah hott ksawt, “Ich mach awl mei gootes fannich deim ksicht fabei gay, un loss da nohma fumm Hah ausgroofa sei fannich diah. Demm es ich gnaydich binn ditzu, zu demm binn ich gnaydich. Un demm is ich bamhatzich binn ditzu, zu demm binn ich bamhatzich.”
Avvah eah voah vay gedu fa unsah ivvah-dreddes, un voah kshlauwa fa unsah sinda. Uf eem leit di shtrohf es uns fridda gebt, un deich sei shtraych, sinn miah kayld.
Is nett da Ephraim mei leeblich kind, es kind es ich blesiah habb drinn? Ich shvetz oft geyyich een, avvah doch denk ich an een. Fasell dutt mei hatz een falanga, un ich zayl bamhatzich sei zu eem,” sawkt da Hah.
Nemmet dee vadda mitt eich un gaynd zrikk zumm Hah. Sawwet zu eem: “Fagebb unsah sinda un nemm uns gnaydich oh, so es miah di frucht funn unsah leftz opfahra kenna.