29 Ich binn en broodah vadda zu di faxa, un en kumrawt zu di ostriches.
Vann ich's grawb mei faddah hays, un di veahm mei muddah adda mei shveshtah hays,
Ich binn vi en fokkel in di vildahnis, vi en owl in en leahrah, dohdah blatz.
Ich lei vakkah; ich binn vi en fokkel laynich uf em dach.
Avvah du hosht uns nunnah kshlauwa un in en blatz funn vildi diahra glost, un hosht uns zu gedekt mitt deefi finshtahnis.
Danna kumma uf um iahra kaynich-heisah rumm, dishtla un hekka in di shtett mitt vanda, see vatt en blatz fa di faxa un di owls.
Ich habb gepiffa vi en shvalma un en vassah-fokkel, un habb gyammaht vi en daddel-daub; mei awwa voahra shvach vi ich nuff gegukt habb. Ich binn gedruvveld, oh Hah, helf miah!”
Ivvah dess muss ich brilla un heila; ich muss boah-feesich un nakkich rumm heah gay. Ich muss yohla vi en vildah hund, un veina vi en owl.
avvah da Esau habb ich kast, un habb sei berga zu veesht-land gedrayt un sei eahbshaft ivvah-gevva zu di vilda hund.”