Es voah en mann es Hiob kaysa hott es im land funn Uz gvoond hott. Deah mann voah unshuldich un ufrichtich; eah hott Gottes-furcht katt un hott sich vekk kalda funn evil.
Es end funn awl demm is nau keaht vadda. Un do is vass miah uf kumma mitt: Firchtet Gott un haldet sei gebodda; dess is vass alli mann shuldich is fa du.
Di sacha es hinna rumm kalda sinn heahra zumm Hah unsah Gott, avvah sell vass gvissa is heaht zu uns un unsah kinnah fa'immah, so es miah awl di vadda funn demm ksetz halda kenna.
Haldet si un doond si, fa dess veist eiyah veisheit un fashtand zu di leit vann si heahra veyyich dee gebodda, un si zayla sawwa, “Dess is geviss en hallich folk mitt veisheit un fashtand.”
Avvah di shtandhaftich mavvah funn Gott is shuah un fesht. Uf selli mavvah shtayn dee vadda: “Da Hah kend selli vo sei sinn.” Un “Alli-ebbah es da nohma funn Christus bekend, muss vekk drayya funn ungerechtichkeit.”